این پایان نامه به تحلیل ناحیه کشندگی یک سامانه سلاح پدافند هوایی می پردازد. تعریف ناحیه کشندگی معیاری را فراهم می کند که بتوان عملکرد سامانه سلاح در مقابله با تهدیدات هوایی را ارزیابی نمود. در این پایان نامه تعریفی جامع از ناحیه کشندگی ارائه نموده ایم. سپس با دسته بندی عوامل تاثیرگذار در امکان انهدام هدف و تحلیل در شرایط ماندگار حلقه هدایت، ناحیه کشندگی یک جسم پرنده با ویژگی های مشخص را تعیین نموده ایم. در واقع با رویکرد تحلیلی به مفهوم ناحیه کشندگی، به روابطی دست یافته ایم که بر اساس مشخصات اجزاء سامانه و ویژگی های هدف، مرزهای ناحیه کشندگی را بدست می دهد. به کمک روابط تحلیلی نشان داده ایم که محدودیت های حداکثر سطح فرمان و حداکثر زاویه مجاز بدنه با خط دید، تاثیر بسزایی در مرزبندی ناحیه کشندگی اهداف سرعت بالا دارد. برای تعیین ناحیه کشندگی اهداف سرعت پایین نیز روشی ارائه کرده ایم که بر حداکثر توانمندی موشک در اجرای فرمان و حداکثر شتاب درخواستی الگوریتم هدایت، استوار است. بهره گیری از رویکرد تحلیلی در این پایان نامه، شرایطی را فراهم آورده است که میزان و نحوه اثرگذاری هر یک از مشخصات مهم سامانه در ناحیه کشندگی به دقت آشکار شود. با تحلیل حساسیت ناحیه کشندگی نسبت به پارامترهایی مانند اندازه شتاب طولی موشک قبل از اتمام سوخت، مدت زمان سوزش سوخت و یا نسبت سرعت موشک به نرخ تغییرات آن، نشان داده ایم که چگونه ابعاد ناحیه کشندگی با مبانی طراحی سامانه هدایت (بویژه طراحی کانال طولی هدایت) پیوند می خورد.