چکیده: در ارتفاعات منطقه چیچکلی در بالای روستای کرنگان در شمال غرب ورزقان، نفوذ توده گرانیتوئیدی (الیگوسن) باعث گسترش زون اسکارنی در امتداد کنتاکت این توده با آهک های خاکستری متوسط لایه و مارن گردیده است. همچنین نفوذ محلول های گرمابی باعث تشکیل زون پتاسیک وسیعی در داخل توده نفوذی شده است. مطالعات پتروگرافی و ژئوشیمیایی نشان می دهد که این توده دارای ترکیب گابرودیوریت تا گرانودیوریت و از نوع تیپ i بوده و مشخصات ماگمای کالک آلکالن متاآلومینوس را دارا می باشد و از نظر تکتونوماگمایی مرتبط با کمان های ولکانو- پلوتونیک پس برخوردی است. با نفوذ توده مذکور، حرارت بالای آن باعث تشکیل هورنفلس در واحد های مارنی و مرمر در آهک های خالص تر شده و فرایندهای متاسوماتیک بعدی باعث تشکیل اگزواسکارن گردیده است. اسکارنی شدن در دو مرحله صورت گرفته است در مرحله اول (مرحله پیشرونده) با هجوم سیالات صادر شده از توده نفوذی به سنگ درونگیر، کانی های دما بالای اسکارنی مانند گارنت و پیروکسن در حرارتی بالاتر از c ْ 550 تشکیل شده اند. مرحله متاسوماتیک بعدی (مرحله پسرونده) با کاهش حرارت محلول های گرمابی و هجوم سیالات جوی، در دمای c ْ 450 تا c ْ 420 شروع شده و در طول آن، کانی های کالک سیلیکاته بدون آب تشکیل شده در مرحله قبل به کانی های کالک سیلیکاته آبدار (اپیدوت، اکتینولیت)، سولفیدها (پیروتیت، پیریت، کالکوپیریت)، کلسیت و کوارتز دگرسان شده اند. همزمان با مرحله پیشرونده ، سیالات گرمابی در داخل توده نفوذی باعث شکل گیری زون پتاسیک شده است. مطالعات پتروگرافی نشانگر آن است که جدا از تشکیل بیوتیت های ثانویه، متاسوماتیسم بور سبب تشکیل کانی تورمالین در این زون گردیده است.