چکیده یکی از مراحل اصلی برنامه ریزی، ارزیابی برنامه و طرح ها می باشد که این خود به بهینه کردن برنامه ها، تصمیم سازی و در نهایت امکان پذیری و واقع گرایی طرح ها کمک می کند. در این بین ارزیابی برنامه ها و طرح های توسعه روستایی که از سوی نهادهای مختلف در جوامع روستایی انجام می پذیرد، برای آگاهی از روند اجرای برنامه ها و طرح ها و بهینه سازی تصمیمات و افزایش رضایت مندی مردم روستایی ضروری به نظر می آید. لذا در پایان نامه حاضر عوامل موثّر بر عملکرد دهیاری ها را به عنوان یک سازمان عمومی غیردولتی، در مدیریت روستایی بر اساس متغیرهایی همچون همکاری سازمان ها و نهادها، مشارکت مردم ، موقعیّت مکانی روستا، سواد و سن دهیاران و مردم روستایی و تجهیزات و امکانات دهیاری ها و غیره مورد ارزیابی قرار داده است. جامعه نمونه 20% روستاهای دارای دهیاری شهرستان فریمان که بر اساس وضعیّت توپوگرافی انتخاب شده اند و تعداد پرسشنامه ها با استفاده از فرمول کوکران 295 نفر تعیین گردید که برای اطمینان بهتر 340 پرسشنامه پر شده است، این تعداد پرسشنامه به تناسب تعداد خانوار بین روستاها تقسیم شده است. روش تحقیق مبتنی بر روشهای توصیفی _ تحلیلی و همبستگی می باشد. از آزمون همبستگی، رگرسیون چند متغیره و آزمونt برای مقایسه دو گروه روستا، مثلا ًمعناداری تفاوت عملکرد دهیاران در روستاهای با سطح سواد بالاتر و با سطح سوادکمتر، پرجمعّیت تر- کم جمعّیت، مرکزیت خدماتی بالا- پایین و غیره صورت گرفته است از آزمون t-test نیز برای مقایسه شاخص ها با میانه نظری 5/2 استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی است که شاخص هایی همچون همکاری سازمان ها، مشارکت مردم، موقعیّت مکانی روستا، میزان شرکت در کلاس های آموزشی، مشورت با افراد و غیره تأثیر زیادی بر عملکرد دهیاران داشته اند. درحالی که ویژگی های فردی (سن، سواد) رابطه ای با عملکرد دهیاران ندارند.