سندروم هیپرتانسیون ریوی (آسیت) به عنوان یکی از مشکلات طیور صنعتی به خصوص جوجه های گوشتی که سرعت رشد بالایی دارند، مطرح است. ویزگی این سندروم افزایش فشار شریان های ریوی و اتساع و هیپرتروفی بطن راست است. افزایش نیاز به اکسیژن از عوامل عمده ی بروز اولیه ی هیپرتانسیون ریوی در جوجه های گوشتی با سرعت رشد بالا است. برون ده قلبی بالا و افزایش فشار خون در ریه ها جهت اکسیژن گیری بیشتر خون، منجر به بروز هیپرتانسیون ریوی و احتمالاً آسیت می شود. از طرف دیگر ثابت شده که اندوتلین در پاتوژنز هیپرتانسیون ریوی دخالت دارد. به منظور روشن شدن تأثیر هیپرتانسیون ریوی ناشی از هورمون t3 بر روی بیان ژنی et-1 mrna در بطن های قلب، بر روی کل rna استخراج شده از قلب جوجه های گوشتی، که به مدت 5 هفته به آن ها t3 تجویز شده بود، rt-pcr نیمه کمی انجام شد. 60 قطعه جوجه ی گوشتی نژاد راس 308 به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. به جیره ی غذایی گروه آزمایش پس از هفته ی اول هورمون تیروئیدی t3 با دوز mg/kg 5/1 اضافه شد. در روز های 12، 28 و 49، شش قطعه جوجه از هر گروه به طور تصادفی انتخاب و وزن کشی شدند و سپس از طریق جدا کردن سر، کشتار شدند. بطن راست و چپ آن ها سریعاً جدا شده و پس از وزن کشی در ازت مایع منجمد شده و در فریزر 0 c 70- نگه داری شدند تا rna آن ها بعداً مورد بررسی قرار گیرد. در این مطالعه برخی از نسبت های قلبی مانند نسبت وزن بطن راست به مجموع وزن دو بطن (rv/tv)، نسبت وزن بطن چپ به وزن بدن (lv/bw)، نسبت وزن بطن راست به وزن بدن (rv/bw) و نسبت وزن کل بطن ها به وزن بدن (tv/bw)، مورد مطالعه قرار گرفت. سپس از روش یک مرحله ای اسید گوانیدیوم تیوسیانات- فنول- کلروفرم، جهت استخراج کل rna از بافت بطن های چپ و راست، استفاده شد. rna استخراج شده به روش رونوشت برداری معکوس به cdna تبدیل شد. سپس به روش rt-pcr ژن ?- actin (housekeeping) نیز (علاوه بر et-1) افزوده سازی شد تا میزان موثر بودن استخراج rna، صحت و مقدار et-1 mrna موجود در نمونه ها سنجش و نرمال سازی شود. قسمتی از ماده ی حاصل از pcr در ژل آگارز 2% الکتروفورز شده و توسط اتیدیوم بروماید ( mg/kg05/0) رنگ آمیزی شد. دانسیته ی باند ها با استفاده از برنامه ی photo- capt v.99 image software تعیین گشت و به صورت نسبت دانسیته ی et-1/?- actin بیان شد. مشاهده شد ژن et-1 در بطن های راست و چپ قلب جوجه های گروه کنترل و آزمایش در روز های 12، 28 و 49 بیان شده بود، که این بیان ژنی در 28 و 49 روزگی در جوجه های گروه آزمایش نسبت به جوجه های گروه کنترل کمتر بود در حالی که چنین تغییری در 12 روزگی وجود نداشت.