ردر بررسی های انجام شده (از اوایل بهمن 1387 تا اواخر اردیبهشت 1388) در 24 منطقه مختلف در سطح شهر بوشهر، جمعاً 111 گونه خودروی علفی و 39 گونه کاشته شده درختی و درختچه ای (با تعدادی عناصر خودرو شده، مثل phoenix dactylifera, prosopis juliflora, eucalyptus sp) مشاهده گردیدند که اکثراً در محیط های رودرال و زگِتال درون شهری جمع آوری گردیدند. بررسی های فلوریستیکی عناصر خودرو نشان می دهند که در میان گونه های شناسایی شده، به ترتیب تروفیت ها با 63 % بیشترین و کامفیت ها با6/3 % کمترین حضور را در مناطق مورد بررسی داشته اند. طی مطالعات صورت گرفته چنین نتیجه حاصل گردید که تیره های poaceae (9/18%)، asteraceae (5/13%) و chenopodiaceae (1/8 %) به ترتیب بیشترین عناصر منطقه را شامل می شوند میزان درجات هِمِروبی نیز نشان می دهند که اکثر گونه های جمع آوری شده دارای درجه همروبی h3 (mesohemerob) با فراوانی (4/33 %) هستند و بیشتر در مناطق حاشیه شهر مشاهده می شوند. گونه هایی با درجه همروبی h4 (?-euhemerob)، h5 (?-euhemerob) و h6 (polyhemerob) به ترتیب دارای درصد حضور (8/10)، (6/21) و (1/26) بوده و تعداد کمی از گونه ها (1/8 %) دارای درجه هِمِروبی بی تفاوت بوده و در اکثر مناطق مورد مطالعه مشاهده شده اند. تحقیقات فلوریستیکی عناصر درختی و درختچه ای کاشته شده در سطح شهر بوشهر نشان می دهند، تیره combretaceae با 24/28 درصد بیشترین حضور و تیره punicaceae با 03/0 درصد کمترین حضور را در سطح شهر بوشهر دارا می باشند. از 39 گونه کاشته شده درختی و درختچه ای 6 گونه به صورت خودرو در محیط های رودرال و به ویژه در مناطق زگِتال مشاهده گردیدند، مثل: (کنار (ziziphus spina-christi)، نخل (phoenix dactylifera)، کهور پاکستانی (prosopis juliflora)، اکالیپتوس (eucalyptus sp.)، انجیر (ficus carica)، انار (punica granatum) و نخل بادبزنی (washingtonia filifera). علاوه بر آن، گونه ناترک (dodonea viscosa) به صورت پرچین کاشته می شود و گونه های conocarpus erectus و prosopis به ترتیب با 5/27 و 01/0 درصد بیشترین و کمترین حضور داشته اند.