تراشه های الکترونیکی کاشته شده در بدن در کاربردهای مختلفی مورد استفاده قرار میگیرند، از جمله برای فهم ساختار و عملکرد عصب ها، برای تولید پروتزهای چشمی که بینایی را به افراد نابینا برمی گرداند، برای تحریک اعصاب ماهیچه هایی که قدرت تحرک را از دست داده اند و ... از این تراشه ها استفاده می شود. مدارهای به کار رفته در این تراشه ها باید مصرف توان کم، اندازه کوچک و قابلیت اطمینان زیادی داشته باشند. این پایان نامه به بررسی عملکرد مدارهای دمودولاتور می پردازد. مدارهای دمودولاتور fsk که در اینجا بررسی شده اند شامل بلوکی به نام تشخیص دهنده داده هستند، این بلوک بیت های یک و صفر ارسالی را از یکدیگر متمایز می کند تا در نهایت عمل دمودولاسیون توسط یک بلوک دیجیتال انجام شود. دو ساختار جدید برای بلوک تشخیص دهنده داده ارائه شده است. ساختار اول بر اساس شارژ و دشارژ خازن پارازیتی موجود در خروجی یک معکوس کنند? current-starved عمل می کند. در ساختار دوم از زنجیره ای از المان های pulse-shrinking استفاده شده است به گونه ای که پالس های با پهنای کوچک را به طور کامل حذف می کند در حالی که پالس های با پهنای بزرگ در خروجی زنجیره باقی می مانند. به این ترتیب وجود داشتن پالس، ارسال بیت یک، و نبودن پالس ارسال بیت صفر را مشخص می کند. عملکرد ساختار تشخیص دهنده داد? اخیر براساس شارژ و دشارژ خازن نیست بنابراین عنوان بدون خازن به آن اطلاق شده است. نتایج شبیه سازی ها نشان میدهند که مدار دمودولاتور ساخته شده با استفاده از بلوک های تشخیص دهنده داد? ارائه شده توان مصرفی بسیار کمی دارند. بعلاوه نشان داده خواهد شد که مدار تشخیص دهنده داده با استفاده از المان های pulse-shrinking در گوشه های پروسس و با تغییر منبع تغذیه به درستی کار می کند.