این پژوهش با استفاده از دانش موجود در زمینه تقسیم سود به بررسی شیوه های تقسیم سود شرکت های عضو بورس اوراق بهادار تهران پرداخته و رابطه آن روش ها را در رشد سود تقسیمی، رشد سود هر سهم، بازده و رشد ارزش بازار سهام آن شرکت ها بررسی می نماید. روش این تحقیق آزمایشی بوده که شامل چهار فرضیه اصلی و هشت فرضیه فرعی می-باشد. در فرضیه های اصلی نتیجه حاصل از انتخاب سیاست تقسیم سود نقدی و سهمی (افزایش سرمایه از محل مطالبات و سود انباشته) را بر رشد سود تقسیمی، رشد سود هر سهم، بازده، و رشد ارزش بازار سهام شرکت ها ، بررسی کرده و ادعا می شود اگر شرکتی یکی از روش های تقسیم سود سهمی یا نقدی را اتخاذ نماید متغیرهای فوق نسبت به شرکتی مشابه که سیاست دوم را انتخاب نموده تغییر می کند. در فرضیه های فرعی این تحقیق نیز نقش بازده دارایی شرکت ها در انتخاب سیاست تقسیم سود نقدی و سهمی بررسی می شود. در واقع در این قسمت تلاش شده است سیاست تقسیم سود بهینه برای شر کت ها با توجه به کاهشی و یا افزایشی بودن بازده دارایی آن ها پیشنهاد شود. نتایج به دست آمده از آزمون فرضیه های اصلی تحقیق نشان می دهد شرکت هایی که سود سهمی تقسیم می کنند نرخ رشد سود تقسیمی، بازده ، و رشد ارزش بازار سهام بیشتر و رشد سود هر سهم کمتری نسبت به شرکت هایی که سود نقدی تقسیم می کنند، دارند. همچنین نتایج آزمون فرضیه های فرعی، نشان داد در شرکت هایی که بازده دارایی افزایشی دارند، نحوه تقسیم سود نقدی و سهمی تاثیری در متغیرهای رشد سود تقسیمی، بازده، رشد سود هر سهم و رشد ارزش بازار سهام آن ها نخواهند داشت. ولی در شرکت هایی که بازده دارایی ها کاهشی است با تقسیم سود سهمی رشد سود تقسیمی، بازده و رشد ارزش بازار سهام بیشتر و رشد سود هر سهم کمتری مشاهده خواهد شد.