در این پایان نامه با بررسی مدل های ارزیابی آمادگی الکترونیکی ملی و سازمانی و مقایسه آنها با یکدیگر، مدل هایی که جهت ارزیابی آمادگی الکترونیکی سازمان دولتی مناسب بودندانتخاب، وسپس با توجه به شرایط اجتماعی و فنی سازمان های دولتی ایران، مدل نهایی مناسب انتخاب گردید. در نهایت با استفاده از مدل انتخاب شده، آمادگی الکترونیکی شرکت ملی گاز ایران مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بیشترین ضعف در آمادگی الکترونیکی سازمان، بدلیل کمی تعهد مدیریت عالی نسبت به بکارگیری فناوری اطلاعات و همچنین نبود سیاست ها و استراتژی های جامع و روشن در رابطه با فناوری اطلاعات در سازمان می باشد. همچنین در آخر پیشنهاداتی برای کاهش عوامل ضعف در آمادگی الکترونیکی سازمان ارائه گردید.