افزایش جمعیت منجر به بالارفتن فعالیت های اقتصادی و اجتماعی در جامعه شده که به افزایش تقاضای سفر در شهر منتهی می گردد. این افزایش سفر، تا زمان رسیدن به حداکثر ظرفیت ادامه می یابد. با نزدیک شدن به مقدار ظرفیت بحرانی، به تدریج مقدار تراکم در راه بالاتر می رود. پدیدار شدن تراکم در شبکه حمل و نقل، هزینه هایی از جمله آلودگی هوا، افزایش مصرف سوخت و تاخیر مسافران را برای شهروندان و مسئولین شهری در پی خواهد داشت. طی دهه-های گذشته، قیمت گذاری تردد تنها راه حل مناسب این مسئله مطرح شده و در کشورهای مختلف با موفقیت به اجرا درآمده است. قیمت گذاری تردد به روش کمربند چند لایه ای مد نظر این مطالعه می باشد. جواب مسأله، تعیین مقدار عوارض مناسب برای کمربندهای مشخص برای رسیدن به حداکثر منفعت عمومی با توجه به تفاوت ارزش زمانی خوشه های مختلف استفاده کنندگان می باشد. مدل حل، دو سطحی بوده که سطح بالا منفعت عمومی را بیشینه می کند درحالیکه سطح پایین تعادل استفاده کنندگان را با در نظر گرفتن طبقه های متفاوت و با تقاضای متغیر مد نظر قرار می دهد. روش حل پیشنهادی برای این مدل استفاده از روش تخصیص چند طبقه گسسته و روش گرم و سرد کردن شبیه سازی شده می باشد. درنهایت با تحلیل حساسیت مقادیر مختلف عوارض، بهترین مقداری که منفعت عمومی (هم استفاده کننده و هم مسئولین شهری) را بهینه نماید، بدست می آید.