زنان اگر چه در بسیاری از انقلاب های سیاسی سراسر جهان سهم به سزایی داشته اند اما در حکومت های جدیدی که در اثر مبارزات آنان به وجود آمده است به ندرت به مقام سیاسی منصوب شده اندو حتی زمانی که به مقامات عالی منصوب می شوند عمدتا برای مشاغل مرتبط با زنان از قبیل تعلیم و تربیت ، بهداشت و رفاه عمومی در نظر گرفته می شوند. به همین دلیل برای دستیابی به دموکراسی تساوی طلبانه ، ابزارهایی نظیر سهمیه بندی در احزاب به نفع زنان و تبعیض مثبت برای حضور فعالانه زنان در سیاست کارکرد مناسبی خواهد داشت. به طور کلی عدم مشارکت سیاسی زنان در تصمیم گیری های سیاسی ، پیامدهای مهمی برای جامعه به دنبال دارد از قبیل : 1-زنان را در مقام شهروند از حقوق و نیز مسوولیت های مهم محروم می نماید. 2- دیدگاه های آنان را از خط مشی ها و قوانین کنار می گذارد. 3- آنان را از داشتن سهم بودجه های ملی و تخصیص منابع بی نصیب می کند. 4- جامعه را از مهارت ها ، دانش و دیدگاه های آنان بی بهره می سازد. برای دستیابی به دموکراسی تساوی طلبانه، ابزارهایی نظیر سهمیه بندی در احزاب به نفع زنان و تبعیض مثبت برای حضور فعالانه زنان در سیاست کارکرد مناسبی خواهد داشت.