موضوع این رساله ترور ازدیدگاه حقوق کیفری ایران است.دربرخوردباخواسته ها ونیازها درسطح سیاسی وغیرسیاسی تروریسم گاه به عنوان ساده ترین وکوتاهترین راه وگاه بهعنوان اخرین راه حل به کارمیرود .باتوجه به افزایش روزافزون این پدیده شوم وتبدیل شدن ان به یکی ازموانع برپایی صلح ودرگیری طیف وسیعی ازمردم ودولتها با آن وهمچنین به مخاطره افتادن جان انسانهای بیگناه اهمیت بررسی این عمل وعلل وقوع ان بیش ازپیش اشکارمیشودازسوی دیگر میبایست رویکردوتنگرش قانونی ومواضع حقوق داخلی کشورهابالاخص دیدگاه مقنن ایرانی رابه این پدیده دریابیم .دراین تحقیق سعی بران شده است که مخاطب زمینه روشنی ازپیشینه تاریخی ترورو تروریسم درایران وخارج ازمرزهای ایران دست یابد وبامفهوم تروروانواع ان وتحولا صورت گرفته در تروریسم ازنظرمحتوی وهدف اشنا شود.ازسویی دیگر باببررسی هرچه بیشترقوانین داخلی وخارجی درمیابیم که قانونگذارایرانی دراین باب بسیارموردی عمل نموده وبه ارایه تعریف واضح وکاملی ازتروریاتروریسم که دربردارنده ماهیت ومجازات ان باشدنپرداخته اسس وفقط بعضی ازمصادیق ترور وتروریسم تحت عناوین مجرمانه دیگرجرم انگاری شده است ازسویی درقوانین بین المللی سایرکشورها نیزهمواره نگرشی مغرضانه یکسویه وپرنقیصه دروضع قوانین مربوط به تروریسم وبرخوردبا ان وجوددارد که خواهیم دید گاه عملی در یک زمان ومکان تروروتروریستی ودرزمان ومکان دیگر جرمی عادی یادفاعی مشروع یا عملیات شهادت طلبانه تلقی میگردد.باتوجه به این که امکان تحقیق میدانی درمورد این موضوع وجودندارد این تحقیق بارویکردی نظری واسنادی وکتابخانه ای انجام وتدوین شده است.