در این تحقیق از رزین پلی استیرن کلرومتیله به عنوان بستر برای تثبیت اجزاء moo22+ و vo2+استفاده شده است. این اجزاء بر روی پلی استیرن از طریق اتصال دهنده ایمیدازولینیومی حاوی گروه آمین قرار گرفت، بدین صورت که ابتدا پلی استیرن بوسیله ایمیدازول عامل دار شده و سپس از طریق واکنش با گروه آلکیل هالید حاوی گروه آمین، آمین دار شد. محصول حاصل با کمپلکس های moo2(acac)2 و vo(acac)2 جهت قرار دادن اجزاء moo22+ و vo2+ بر روی پلی استیرن واکنش داده شد. علاوه بر این جزء vo2+ بر روی پلی استیرن از طریق پلی استیرن عامل دار شده با لیگاند های باز شیف، قرار داده شد. بدین صورت که ابتدا از واکنش لیگاندهای باز شیف بیس(استیل استون)اتیلن دی آمین و بیس(2-هیدروکسی آنیل)استیل استون با پلی استایرن کلرومتیله طی واکنش های جداگانه، درحلال dmf و در حضور nai، لیگاند های باز شیف تثبیت شده پلیمری به دست آمد. این رزین های پلی استیرن عامل دار شده با vo(acac)2 واکنش داده شد و کمپلکس های باز شیف تثبیت شده پلیمری vo به دست آمد. رزین های عامل دار شده و هم چنین کاتالیزورها توسط آنالیز عنصری (chn) و طیف های ft-ir شناسایی شدند. مقدار مولیبدن و وانادیم تثبیت شده روی پلیمر بوسیله آنالیز فعالسازی نوترونی(naa) و آنالیز icp تعیین شد. فعالیت کاتالیزوری کاتالیزورهای تثبیت شده روی بستر پلیمری بر پایه vo و moo2 در اپوکسایش سیکلواکتن و اکسایش بنزیل الکل در حضور اکسنده ترشیو بوتیل هیدروپروکسید (tbhp) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که این کاتالیزورها انتخاب گری و فعالیت خوبی در این واکنش ها داد. هم چنین قابلیت بازیافت این کاتالیزورهای ناهمگن در اپوکسایش سیکلواکتن و اکسایش بنزیل الکل مورد بررسی قرار گرفت. کاتالیزور های p-imv و p-h2ha acacv قابلیت بازیافت خوبی در اکسایش بنزیل الکل نشان دادند. هم چنین کاتالیزور p-imv قابلیت بازیافت خوبی در اپوکسایش سیکلو اکتن نشان داد.