گر چه خواندن به عنوان یکی از مهم ترین مهارت های زبانی از دیدگاه های مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است، اما همچنان بحث های بسیاری در مورد ماهیت مهارت های موجود در خواندن وجود دارد. مسئله اساسی مربوط به قابلیت تقسیم مهارت خواندن به مجموعه ای از زیر مهارت ها به منظور تدریس و آزمودن می باشد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی اعتبار ساختی مهارت های دقیق خوانی در مقابل سریع خوانی بوده است. بدین منظور، ابتدا این مسئله مورد بررسی قرار گرفت که آیا تفاوت معناداری میان دو مهارت سریع خوانی و دقیق خوانی وجود دارد. سپس، روابط احتمالی میان ماهیت زیر مهارت های موجود در دقیق خوانی، یعنی، فهم اطلاعات صریح و استنباط گردن، و سریع خوانی، یعنی، مرور اجمالی، مطالعه شد. جهت انجام این تحقیق، یک آزمون درک مطلب که شامل دو بخش دقیق خوانی و سریع خوانی می شد، تهیه و مورد استفاده قرار گرفت. این آزمون به 200 دانشجوی سال سوم و چهارم رشته زبان انگلیسی ارائه شد. سپس، اطلاعات حاصل از آزمون از طریق تحلیل های آماری paired- sample t-test و factor analysis مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان دادند که با وجود برخی تفاوت های معنادار ظاهری میان عملکرد دانشجویان در مهارت های دقیق خوانی و سریع خوانی، زیر مهارت های موجود در دقیق خوانی و سریع خوانی دارای ماهیت یکسانی بوده و ابعادی از یک ساختار می باشند که میتوان آن را توانایی درک مطلب در زبان دوم دانست.