شکسپیر، یکی از برجسته ترین و مشهورترین ادیبان و نویسندگان در میان تمامی کسانی ست که در طول تاریخ در حوزه ی ادبیات و ادبیات نمایشی فعالیت داشته اند. هرچند حدود 400 سال از زمانی که او آثارش را خلق کرده می گذرد، اما همچنان آثار او فرصت هایی نو برای محققان، پژوهشگران و منتقدان، به منظور بررسی نقطه نظراتش در زمینه های مختلف ادبی می آفرینند. یکی از ویژگی های آثار او نوع نگاهش به زنان می باشد. این پژوهش در نظر دارد نوع نگاه شکسپیر به زنان چهار نمایشنامه اش - رام کردن زن سرکش، هملت، مکبث و شاه لیر - را با رویکردی فمینیستی مورد بررسی قرار دهد و در نهایت با داشتن اهدافی چون تعریف نظریه های فمینیستی، ارائه ی نظریات فمینیستی در مطالعات تئاتری، شناخت زنان عصر شکسپیر و رویکرد وی به زنان آثارش، جنس و جنسیت در چهار نمایشنامه ی مذکور را بر محور گفتمان قدرت تبیین کرده و زاویه ی دید نوینی بر آن ها بگشاید. بنابراین پژوهش با بیان موضوع، اهداف، پرسش ها، مطالعات پیشین، فرضیات و روش تحقیق در فصل اول آغاز شده و سپس در فصل دوم به پیشینه ی تحقیق که شامل تاریخچه ای مختصر از فمینیسم و نظریات فمینیستی است پرداخته شده است. چهارچوب های نظری بحث یعنی جنس و جنسیت در گفتمان قدرت، نقد فمینیستی و فمینیسم در تئاتر در فصل سوم قرار گرفته و در فصل چهارم یعنی بدنه ی تحقیق، پس از شرح مختصری درباره ی جایگاه اجتماعی زنان در عصر شکسپیر و رویکرد او به زنان آثارش، چهار نمایشنامه ی مذکور با یاری گرفتن از نظریات فمینیستی، بر اساس جنس و جنسیت و بر محور گفتمان قدرت، مورد بررسی قرار گرفته اند و سرانجام در فصل پنجم جمع بندی نهایی ارائه شده است.