چکیده: امنیت درکشورهای در حال توسعه عنصر پیچیده ای است وپیوندهای موجود میان ابعاد گوناگون، عامل پیچیدگی بیشتر آن است ودراین میان امنیت اقتصادی یکی از مهمترین اجزای امنیت محسوب می شود. درتعریف کلی امنیت اقتصادی به معنی فراهم کردن یک فضای حقوقی،اجتماعی وسیاسی است که درچارچوب آن،طرح های سرمایه گذاری به ویژه سرمایه گذاری خارجی بتوانند ازآغاز تا پایان کار بدون اخلال هاوآشفتگی های بیرونی عمل نمایند. برای بیان رابطه امنیت اقتصادی وبی ثباتی سیاسی موارد زیر قابل بحث است: 1- کاهش ریسک اقتصادی وسیاسی 2-ایجادفضای امن سیاسی که شامل محیط وجوتبلیغاتی مناسب ،جلوگیری ازاقدامات مخل نظم سیاسی وجلوگیری از مواردی چون فساد مالی وتخلفات اقتصادی. در تحقیق حاضر به روش تاریخی- تحلیلی به ارزیابی امنیت اقتصادی وتأثیر آن بر سرمایه گذاری در ایران در طی 4 برنامه اقتصادی، اجتماعی وفرهنگی جمهوری اسلامی ایران پرداخته شده است. طبق یافته های تحقیق در دوره های مورد بررسی رابطه مثبتی بین رشد سرمایه گذاری وبه طور کلی رشد وتوسعه اقتصادی وامنیت اقتصادی وجود داشته است . همچنین ازمدل بررسی شده به این نتیجه می رسیم که هر چه آزادی اقتصادی بیشتر باشد، سرمایه گذاری مستقیم خارجی دارای تاثیر بیشتری بر تولید ناخالص داخلی خواهد بود که نشان دهنده وجود یک رابطه مستقیم در بین متغیرهای ارائه شده می باشد.