ریسک و بازده دو عامل مهم وکلیدی در انواع سرمایه گذاری ها محسوب می شود. از آنجایی که معمولاً سرمایه گذاران ریسک گریزند، قیمت اوراق بهادار تابعی معکوس از ریسک آن و تابع مثبتی از بازده آن است. برای بررسی میزان ریسک پذیری سهام، طبقه بندی های مختلفی انجام شده است که یکی از این طبقه بندی ها، تفکیک سهام به سهام رشدی و قیمتی می باشد. پژوهش حاضر در صدد پاسخ گویی به این سئوال اساسی است که آیا ریسک سیستماتیک سهام قیمتی در مقایسه با سهام رشدی دارای ارتباط بیشتری با ریسک سیستماتیک بازار است؟ همچنین آیا قدرت پیش بینی کنندگی ریسک سیستماتیک بازار توسط ریسک سیستماتیک سهام قیمتی بیشتر از سهام رشدی است؟ جامعه آماری پژوهش شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده و نمونه آماری متشکل از 274 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای بازه زمانی 1379 الی 1387 می باشد. در این پژوهش از 7 مدل رگرسیون چند متغیره برای آزمون فرضیه ها استفاده شده است و به منظور برآورد ضرایب رگرسیون برای آزمون فرضیه اول از مدل داده های مقطعی و برای آزمون فرضیه دوم از مدل داده های ترکیبی بهره گرفته شده است. در این پژوهش برای بررسی ارتباط بین ریسک سیستماتیک بازار و ریسک سیستماتیک سهام قیمتی ورشدی، بازه زمانی پژوهش به چهار گروه رکود، میانی، توسعه و اوج تقسیم شده است. همچنین برای بررسی قدرت پیش بینی کنندگی ریسک سیستماتیک بازار توسط ریسک سیستماتیک سهام قیمتی و رشدی از مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای شرطی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهدکه در گروه رکود ارتباط بین ریسک سیستماتیک سهام رشدی با ریسک سیستماتیک بازار بیشتر از سهام قیمتی است. در گروه های میانی و توسعه این ارتباط برای ریسک سیستماتیک سهام قیمتی بیشتر از سهام رشدی است و در گروه اوج نیز هیچ گونه ارتباط معنی داری بین ریسک سیستماتیک بازار و ریسک سیستماتیک سهام رشدی و قیمتی وجود ندارد. همچنین قدرت پیش بینی کنندگی ریسک سیستماتیک بازار توسط سهام قیمتی نسبت به سهام رشدی از برتری خاصی برخوردار نمی باشد. نتایج پژوهش نشان می دهدکه اگر چه به طور کلی بین ریسک سیستماتیک بازار و ریسک سیستماتیک سهام رشدی و قیمتی ارتباطی معنی دار وجود دارد، لیکن این ارتباط چندان قوی نیست که بتواند صرف ریسک سیستماتیک بازار را تشریح نماید.

شرکت-شهرهای نفتی نقش زیاد در ورود مدرنیته و شهرسازی جدید در ایران داشته اند. آبادان و مسجدسلیمان اولین شرکت-شهرها در این ایران می باشند که توسط شرکت نفت ایران و انگلیس احداث گردیدند. در دهه های گذشته شرکت های مختلف زیر مجموعه وزارت نفت اقدام به احداث شهرکهایی در مناطق مختلف جهت اسکان نیروی مورد نیاز خود نموده اند، که هدف اصلی آنها جذب نیروی پایدار و متخصص در آن مناطق می باشد. جهت ساخت و نگهداری این شهرکها هزینه های زیادی صورت می پذیرد، اما اینکه آیا شرکت به هدف خود دست می یابد جای سوال دارد. در این تحقیق به بررسی میزان رضایت ساکنان و عوامل موثر در رضایت از سکونت در این شهرکها پرداخته شده است. تحقیق حاضر از نوع کاربردی است و روش جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخت می باشد. جامعه آماری تحقیق از ساکنان شرکت-شهرهای توحید، شهید تندگویان، 372واحدی و پردیس واقع در منطقه جم و شهرک شرکت پالایش نفت شازند واقع در شهر جدید مهاجران تشکیل شده است. از روش نمونه گیری احتمالی طبقه بندی شده استفاده شده است. حجم نمونه 250 نفر است که نمونه های هر شهرک متناسب با جمعیتش می باشد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که مراکز بهداشتی و درمانی، امنیت، مراکز آموزشی، پاکیزگی و نظافت شهرک، هوای سالم و رضایت کلی از منطقه مهمترین عوامل تاثیر گذار بر رضایت از سکونت در این شرکت-شهرها می باشند .و شاخص هایی نظیر پاکیزگی شهرک، آسایش و آرامش، امنیت از بیشترین رضایت، و وجود مراکز اشتغال برای اعضای خانواده، وجود مکانهای تفریحی در منطقه، فروشگاههای کالاهای ضروری، امتیاز بندی عادلانه در واگذاری مسکن و سطح توسعه یافتگی از کمترین رضایت در نزد ساکنان برخوردار می باشند.