مدلسازی کینماتیک تغییر شکل ارتفاعی مستلزم تعیین سری زمانی از جابجایی های مطلق نقاط شبکه کنترل ارتفاعی است. تعیین میدان جابجایی واقعی سازه ها و تفسیر درست از فرآیند تغییر شکل آنها نیازمند شناسایی مشاهدات اشتباه و تعیین نقاط پایدار شبکه و محاسبه جابجایی مطلق سایر نقاط شبکه نسبت به نقاط پایدار آن می باشد. در گام نخست به منظور حذف تاثیر مشاهدات اشتباه بر روی کیفیت نتایج حاصل از برآورد کمترین مربعات از آزمون باقیمانده های استاندارد شده استفاده شده است. در ادامه این پایان نامه به منظور آنالیز جابجایی شبکه نقاط و بررسی پایداری آنها در فواصل زمانی بین اپکهای (اول و دوم - 6 ماه)، (اول و سوم - 11 ماه) و (اول و چهارم – 9.5 سال) از دو روش همانندی و مینیمم سازی نرم بردار جابجایی استفاده شده است. نتایج حاصل از آنالیزهای انجام شده با استفاده از این دو روش و در فواصل زمانی مذکور نشان می دهند که نقطه ای از شبکه ارتفاعی نیروگاه اتمی بوشهر را نمی توان یافت که در تمامی فواصل زمانی مذکور و با استفاده از هر دو روش همانندی و مینیمم سازی نرم بردار جابجایی پایدار شناخته شده باشد. علاوه بر این، آنالیز جابجایی شبکه نقاط ارتفاعی و بررسی پایداری آنها با استفاده از این دو روش فقط در فاصله زمانی بین دو اپک مورد بررسی صورت می گیرد که توام با تغییر دیتوم در فواصل زمانی مختلف بوده و منجر به محاسبه جابجایی نسبت به دیتومهای متفاوت می شود. عدم وجود نقاط پایدار در طول بازه رفتارسنجی نیروگاه اتمی بوشهر و نیاز به سری زمانی جابجایی های مطلق نقاط شبکه منجر به توسعه روش اپک مرجع شد. در این روش، جابجایی های مطلق نقاط شبکه با بازنویسی معادلات مشاهدات در سرشکنی خطاهای اتفاقی مشاهدات اپکهای مختلف بر حسب جابجایی نقاط شبکه نسبت به وضعیت مرجع آنها ( اپک اول) محاسبه شده است. در پایان با استفاده از کالمن فیلتر به بررسی کارایی مدل حرکت شتابدار و با شتاب ثابت برای تحلیل رفتار کینماتیک شبکه نقاط ارتفاعی نیروگاه پرداخته شده است.