چکیده هدف: هدف کلی تحقیق حاضر، بررسی تغییرات عملکرد سیستولی، عملکرد دیاستولی، توده ی بطن چپ و ظرفیت عملکردی در بیماران پس از سکته ی قلبی (post mi) در طول یک دوره ی 8 هفته ای بازتوانی می باشد. روش ها: در این تحقیق تعداد 29 بیمار مرد مبتلا به سکته قلبی (15 نفر گروه تجربی و 14 نفر گروه کنترل) دارای خطرپذیری کم و متوسط به صورت هدفمند و در دسترس در یک دوره برنامه بازتوانی به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه یک ساعت با شدت 65 تا 85 درصد ضربان قلب بیشینه که توسط آزمون ورزش در ابتدای بازتوانی مشخص شده بود، شرکت کردند. قبل و بعد از برنامه بازتوانی عملکرد سیستولی(قطر پایان دیاستولی، قطر پایان سیستولی، حجم پایان دیاستولی، حجم پایان سیستولی، کسر تزریقی و حجم ضربه ای) و توده ی بطن چپ با استفاده از اکوکاردیوگراف دوبعدی و m-mode ، عملکرد دیاستولی (e، a، e/a ratio ، dt )با استفاده از اکوکاردیوگراف پالس ویو داپلر ارزیابی شد و برای اندازه گیری ظرفیت عملکردی از آزمون ورزش بر اساس پروتکل نوتن استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و کوواریانس توسط نرم افزار spss ویرایش 16 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: بعد از هشت هفته برنامه بازتوانی حجم پایان سیستولی و حجم پایان دیاستولی به ترتیب 59/9 و 7/27 درصد کاهش یافتند(p<0/01) که این کاهش معنی دار بود، کسرتزریقی و حجم ضربه ای به ترتیب 84/21 و 90/11 درصد افزایش داشتند(p<0/01) که این افزایش معنی دار بود و در پایان دوره ی بازتوانی قطر پایان دیاستولی در گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت(p?0/05). شاخص های عملکرد دیاستولی در هر دو گروه تغییر معنی داری پیدا نکرد(p?0/05). ظرفیت عملکردی در بیماران گروه تجربی به صورت معنی دار افزایش یافت.(p<0/05). بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر بهبود معنی داری در ظرفیت عملکردی و عملکرد سیستولی و همچنین کاهش معنی داری در میزان خطرپذیری در بیماران پس از ابتلا به سکته قلبی نشان می دهد، اما در شاخص های عملکرد دیاستولی تغییر ایجاد نشده است. احتمالاً بهبود در شاخص های عملکرد سیستولی در بهبود ظرفیت عملکردی در این بیماران نقش داشته است. و همچنین برای بهبود در شاخص های عملکرد دیاستولی باید طول دوره ی برنامه بازتوانی را افزایش داد.

حسن عبدالله قرشی، یکی از شاعران متعهّد و مبارز عربستان است. همراهی با کشورهای مظلوم و ستمدیده و احساس مسئولیت نسبت به آن ها، او را به شعر پایداری سوق داد. مسأله فلسطین، مهمّترین مسأله در جهان اسلام است و بخاطر همین اهمیّت، شاعر به انتفاضه فلسطین در بیشترین قصائدش پرداخته است تا جایی که می توان گفت این امر (شاه بیت) را در دیوانش تشکیل داده است. این شاعر بزرگ از نوگرایان قصیده شعری در ادبیّات عربستان است. وی به صورت عام در بسیاری از نمونه هایش و بخصوص غزل، شاعری رمانتیکی است. غزل جایگاه گسترده ای از اشعارش را تشکیل داده است، که این امر دلالت بر گرایش رمانتیکی شاعردارد. البته این امر مانع از آگاهی او در زمینه ی مسائل سیاسی نشد. بلکه روح مبارزه طلبی او را به دفاع از ملّت های آزاده سوق می دهد. او با اشعار انقلابی اش نظام های ظالم را هدف قرار داده و آنها را به لرزه در می آورد. این شاعر مبارز فقط به بیان درد و رنج های کشور خود نمی پردازد بلکه درد و رنج همه ی کشورهای جنوب شرقی آسیا و کشورهای آفریقایی را نیز به تصویر می کشد؛ و زبان شعر را به این دلیل برگزیده است که شعر تأثیر گسترده تری در برانگیختن روحیّه ی مبارزه در بین مردم دارد. دیوان (فلسطین و کبریاء الجرح) در همه ی سطرها و ابیات و قصائدش نماینده فصلی از تراژدی فلسطین است. قرشی نسبت به ملّت های تحت ظلم و ستم، دیدی جهانی دارد. او معتقد است که تنها راه رسیدن به آزادی مقاومت و مبارزه و انقلاب است. دعوت به مبارزه و پایداری، امید به آزادی و اعلام نارضایتی از سکوت سران کشورهای عرب در برابر تجاوز متجاوزان، مهمّترین مضامین و درون مایه ی شعر پایداری این شاعر را تشکیل می دهند. وی عشق و علاقه¬ی خود را نسبت به وطن ابراز داشته¬ و برای نشان دادن این علاقه به گذشته هم باز می گردد. به ذکر مجد و شرف گذشته¬ ی عرب پرداخته و به آن افتخار می¬کند. اساطیر و نمادهای کهن، شخصیّت¬های تاریخی و مذهبی عرب، و اسلام جایگاه ویژه¬ای در ادبیّات مقاومت این شاعر بزرگ دارد. قرشی در بیان مضامین پایداری خود، از اعتدال خارج نشده و از تشبیه ها و آرایه های ساده و قابل فهم استفاده کرده است. به این ترتیب با مفاهیم و واژگانی ساده، مفهوم اصلی اشعار پایداری اش را که همان بیداری مردم و ادامه ی مبارزه تا پیروزی نهایی است ، به مخاطبانش إلقا می کند.