نام پژوهشگر: اسما منظری توکلی

اثر عصاره گیاه گلدر otostegia persica بر استرس اکسیداتیو و هایپرگلیسمی در موش های صحرایی نر و بر ترشح انسولین در سلول هایc187
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید باهنر کرمان - دانشکده علوم پایه 1389
  اسما منظری توکلی   ایران پورابولی

دیابت ملیتوس یک اختلال متابولیکی مزمن است که علت آن نقص در ترشح انسولین (نوع i) یا فعالیت انسولین در سطح رسپتورها و یا هردو (نوع ii) است. از دیرباز گیاهان دارویی در درمان بیماری دیابت بکار رفته اند. اما بررسی علمی اثر بخشی و عوارض احتمالی این گیاهان دارویی از اهمیت زیادی برخوردار است. مشخص شده اکثریت گیاهان دارویی که در درمان دیابت استفاده می شوند دارای اجزا فعال بیولوژیکی (آلکالوئیدی، فلاوونوئیدی، ترپنوئیدی و مواد فنولیک) می باشند و این اجزا به عنوان عوامل هیپوگلیسمیک در نظر گرفته شده اند و از آنجائیکه گیاه گلدر از خانواده lamiaceae هم دارای اجزا شیمیایی فلاوونوئیدی، استروئیدی، تری ترپنوئیدی و tanin می باشد لذا در این تحقیق اثر تجویز عصاره الکلی گیاه گلدر (otostegia persica) بر استرس اکسیداتیو و هایپرگلیسمی در موش های صحرایی نر و بر ترشح انسولین در سلول های c187 ، بررسی شد. با تزریق استرپتوزوتوسین stz)) mg/kg, i.p 70 در موش های صحرایی نر دیابت نوعi القا شد. 5 روز بعد از تزریق stz، موش هایی که fbs آنها بیش از mg/dl 250 بود دیابتی محسوب و به 5 گروه تقسیم شدند وعصاره را با دوزهای mg/kg 200، 300 و 400 ،گلایبن کلامید( mg/kg 20) و 5/0 cc آب مقطر(حلال عصاره) به روش گاواژ دریافت نمودند. سپس در زمان های 30، 60، 120 و 240 دقیقه بعد از دادن تیمارها خونگیری به منظور تعیین سطح سرمی گلوکز و انسولین بعمل آمد. ضمنا در پایان زمان 240 دقیقه، کبد حیوانات خارج و برای اندازه گیری محتوای gsh و سطح mda مورد استفاده قرار گرفت. در 5 گروه از موش های سالم نیز تیمار به ترتیب فوق انجام و اندازه گیری سطح سرمی گلوکز و انسولین در زمان های مشابه بعمل آمد. ضمنا تاثیر عصاره بر تست تحمل گلوکز (ogtt) در 5 گروه دیگر از موش های نرمال انجام شد. نتایج نشان داد که در موش های دیابتی شده به طور معنی داری سطح سرمی گلوکز وmda افزایش، انسولین و محتوای gsh نسبت به گروه نرمال کاهش یافت. میانگین سطح سرمی گلوکز در گروه دیابتی دریافت کننده دوزmg/kg 300 در دقایق 60، 120 و 240 کاهش و سطح سرمی انسولین در همین زمان ها افزایش یافت. نتایج بدست آمده از تست تحمل گلوکز نشان داد که تجویز دوز mg/kg 300 عصاره o.persica در دقایق 120 و 240 دقیقه به طور معنی داری سطح سرمی گلوکز را کاهش داد و تجویز همین دوز در دقیقه 60 سطح سرمی انسولین را به طور معنی داری افزایش داد. دوز mg/kg 300 عصاره محتوای gsh کبد موش های دیابتی را به طور معنی داری افزایش داد و سطح mda کبد موش های دیابتی را تاحدودی کاهش داد. نتایج تاثیر این گیاه به صورت in vitro در غلظت های (mg/ml05/0، 1/0، 1، 5، 10) بر ترشح انسولین سلول های c187 نشان داد که این عصاره اثر تحریکی وابسته به دوز بر ترشح انسولین داشت و ماکزیمم پاسخ در غلظت mg/ml5 مشاهده شد. بنابراین تجویز حاد عصاره متانولی گلدر (otostegia persica) دارای اثرات آنتی هایپرگلیسمیا حاد و کاهش استرس اکسیداتیو در کبد موش های دیابتی می باشد. این گیاه بخشی از اثرات آنتی هایپرگلیسمیا خود را بواسطه افزایش ترشح انسولین انجام می دهد.