نتایج زیر از این تحقیق بدست آمد: 1 - آزمون آماری مجذور کای ارتباط معنی داری بین دو گروه از نظر اطلاعات دموگرافیک نشان نداد. 2 - آزمون آماری تی مستقل قبل از مداخله اختلاف معنی داری در میانگین تغییرات اضطراب حالتی بین دو گروه نشان نداد. ولی بعد از مداخله این آزمون اختلاف معنی داری بین دو گروه از نظر اضطراب حالتی و تصویری نشان داد. یعنی بازی در گروه آزمون توانسته میزان اضطراب را نسبت به گروه شاهد کاهش دهد. 3 - آزمون آماری تی مستقل قبل از مداخله اختلاف معنی داری در میانگین شاخص های فیزیولوژیک اضطراب بین دو گروه نشان نداد. ولی پس از مداخله اختلاف معنی داری از نظر این میانگین ها بین دو گروه مشاهده شد. 4 - آزمون آماری تی مزدوج، اختلاف معنی داری در میانگین اضطراب (حالتی و تصویری)، قبل و بعد از بازی در گروه آزمون نشان داد . یعنی بازی توانسته در گروه آزمون میزان اضطراب را کاهش دهد. 5 - آزمون آماری تی مزدوج اختلاف معنی داری در میانگین تغییرات میزان اضطراب حالتی قبل و بعد از پژوهش در گروه شاهد نشان نداد. ولی این آزمون اختلاف معنی داری در میانگین تغییرات اضطراب تصویری قبل و بعد از پژوهش در جهت افزایش اضطراب نشان داد. 6 - آزمون آماری تی مزدوج اختلاف معنی داری در میانگین شاخص های فیزیولوژیک اضطراب قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون نشان داد. بنابراین اجرای برنامه بازی در کاهش شاخص های فیزیولوژیک اضطراب موثر بوده است . با توجه به نتایج فوق پیشنهاد می گردد که از برنامه بازی به عنوان یک روش کاهش اضطراب کودکان استفاده شود.