در پژوهش حاضر تلاش شده است تا چگونگی هویت یابی قومی در فضای مجازی مورد بررسی قرار گیرد. ابتدا نظریات و دیدگاه های موجود در رابطه با هویت قومی و هویت یابی قومی ارائه شدند؛ پس از آن نظریه های مرتبط با فضای مجازی مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نظریات موجود، روش کیفیِ نظریه ی زمینه ای(گراندد تئوری) برای روش تحقیق برگزیده شد. با 27 نفر از جوانان 18 تا 28 ساله ی شهر سنندج مصاحبه های عمیقی انجام گرفت؛ داده ها به صورت مکتوب درآمدند و در سه مرحله کدگذاری(باز، محوری و انتخابی) شدند. بر اساس تحلیل داده ها، مقولاتی دسته بندی شدند و در نهایت نظریه یِ نهاییِ پژوهش کشف گردید. مهم ترین یافته ی پژوهش، در تقابل با نظریات اندیشمندان عرصه ی فضای مجازی قرار گرفت؛ بیشتر این پژوهشگران بر بُعد ارتباطاتی فضای مجازی و به تبع آن هویت یابی مبتنی بر ارتباط تأکید داشته اند، در حالی که یافته های پژوهش نشان می دهند که در جامعه ی مورد مطالعه، استفاده از اینترنت و هویت یابی قومی بیشتر مبتنی بر کسب داده ها و اطلاعات است. همچنین کشف گردید که در جامعه ی مورد بررسی کانال های ماهواره ای به عنوان مکمل و رقیب اصلی هویت یابی قومی در فضای مجازی(اینترنت) به حساب می آیند.