نام پژوهشگر: محمدرضا رجبی گورندانی
محمدرضا رجبی گورندانی عباس علیمحمدی
بهره گیری از روشهای نوین برای بهینه سازی فرآیند برنامه ریزی شهری می تواند منجر به حل بسیاری از مسائل پیچیده ای بشود که تصمیم گیرندگان و تحلیل گران امور شهری با آن مواجه اند. الگوریتم های تکاملی چندهدفه را می توان باتوجه به گستردگی عوامل درگیر با امور شهری، به عنوان ابزاری مناسب در این زمینه درنظر گرفت. اما باتوجه به ماهیت مکانی بسیاری از امور مرتبط با برنامه ریزی شهری، استفاده از الگوریتم های تکاملی که عموما روابط مکانی و منطقی موجود میان عوارض در جهان واقعی را نادیده می-گیرند و صرفا به بهینه سازی اطلاعات توصیفی عوارض می پردازند نمی تواند منجر به ارائه راه حل هایی مناسب برای مسائل پیچیده شهری بشود. در این پایان نامه با ارائه ی مدلی ابتکاری و نوین، راه حلی موثر برای بکارگیری الگوریتم های تکاملی در انواع مسائل مکان-محور به گونه ای که امکان تحلیل های مکانی نیز وجود داشته باشد، ارائه شده است. این مدل ابتدا با استفاده از یک ساختار نوین سلولی-درختی فضای جستجو را کدگذاری می کند و سپس با استفاده از عملگرهای ابتکاری ادغام و جهش مکانی در قالب یک جستجوی تکاملی به ارائه راه حل های مناسب می پردازد. مدل ابتکاری توسعه یافته بر اساس الگوریتم nsga-ii برای طراحی و برنامه ریزی جهت ایجاد یک شهر جدید بکار گرفته شد و نتایج و بررسی های حاصل از آن در این مقاله ارائه شده است.