سازمانهای توسعه ای، با توجه به ماموریت خطیر خود در اجرای طرحهای توسعه، همواره در روند اجرا و مدیریت طرحها دارای چالشهای بسیاری هستند. تصمیم گیری در مورد تخصیص منابع مالی سازمان و اولویت بندی اجرای طرحها، مساله ای است که همواره با آن مواجهند. سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی به عنوان تنها سازمان توسعه ای بخش معدن و صنایع معدنی، متولی توسعه معادن و صنایع اساسی کشور می باشد، لذا برنامه ریزی منابع مالی آن به منظور استفاده بهینه از منابع و اتمام طرحهای توسعه در زمان، هزینه و کیفیت مورد نظر، که منجر به ایجاد واحدهای معدنی و صنعتی پایه در کشور خواهد شد و توسعه صنایع پایین دستی از قبیل ساختمان، خودرو و ... را ناشی می شود، از مهمترین مسایل می باشد. تخصیص صحیح و بهینه منابع در جهت بهره برداری به موقع از طرحها، اثرات فراوانی در توسعه منطقه مربوطه و ایجاد اشتغال خواهد داشت، لذا این برنامه ریزی می تواند منجر به منافع ملی زیادی گردد. در این تحقیق از تکنیکهای سخت و نرم تحقیق در عملیات استفاده گردیده است. ابتدا شاخصهای تخصیص اعتبارات از طریق مطالعه میدانی، کتابخانه ای و مستندات، مصاحبه با خبرگان و آشنایی با مشکلات اجرایی طرحها مشخص و سپس میزان اهمیت هر شاخص توسط پرسشنامه مقایسات زوجی و تکنیک ahp معین گردیده است. مدل سخت این تحقیق در قالب یک مدل برنامه ریزی آرمانی می باشد که اهداف (آرمانها) آن همان شاخصهایی هستند که ضریب اهمیتشان از طریق ahp تعیین شد. سپس بر اساس داده های موجود در بانکهای اطلاعاتی سازمان، مستندات مربوطه و ... پارامترهای مدل اندازه گیری گردید. سه پارامتر از میان نه پارامتر تعریف شده، به صورت کیفی و از طریق ahp گروهی و نظرسنجی از خبرگان اندازه گیری شده اند. در نهایت بر مبنای داده های سال 1389، مدل مذکور حل گردید و به منظور اطمینان بشتر از نتایج آن، تحلیل حساسیت مدل در حالات مختلف انجام شده است.