با توجه به اینکه سم برخی از عقرب های خطرناک اثرات واضحی را بر ترشح هورمون ها و ذخیره انرژی بر جای می گذارند ما اثرات سم کشنده عقرب همی اسکورپیوس لپتوروس و اثرات درمانی ویتامین c و آنتی ونوم را بر ذخیره انرژی و مقدار انسولین و کورتیکوسترون بررسی کردیم. نودو شش سر رت نر نژاد ویستار به چهار گروه تقسیم شدند. زهر لیوفلیزه ی حل شده در سرم فیزیولوژی به روش زیر پوستی (mg/kg 3) به تماما رت های گروه های توکسین، توکسین+ویتامینc و توکسین+آنتی ونوم تزریق شد ولی گروه کنترل سرم فیزیولوژی را با حجمی معادل دریافت نمود. پس از سی دقیقه گروه توکسین و گروه کنترل سرم فیزیولوژی را به میزان ml/kg2 و گروه توکسین+ویتامینc، ویتامین c را به میزان mg/kg200 و گروه توکسین+آنتی ونوم، آنتی ونوم را به میزان ml/kg2 به روش داخل صفاقی دریافت کردند. در زمان های 1‏، 3، 24 و 48 ساعت پس از تزریق سم تحت بیهوشی عمیق، از شش سر از رت های هر گروه خونگیری و قسمتی از عضله ی ران و کبد آنها جدا شد. سم عقرب باعث افزایش گلوکز و کورتیکوسترون سرم، کاهش انسولین سرم و محتوای گلیکوژن عضله و کبد شد. آنتی ونوم سریعتر و بهتر از ویتامین c باعث بازگشت تغییرات فوق شد. بنابر این نتایج به نظر می رسد سم عقرب همی اسکورپیوس لپتوروس باعث تهی شدن ذخیره انرژی بدن می شود. این مکانیسم احتمالی دیگری است که همراه با اثرات نوروتوکسیک و سیتوتوکسیک این سم ممکن است باعث اختلال ارگان های متعدد و نهایتا مرگ شود. لذا جهت کاهش عوارض این سم علاوه بر استفاده از آنتی ونوم توجه بیشتر به روش های درمانی ای که منجر به حفظ انرژی شوند پیشنهاد می شود