با استفاده از موجبرهای گاف پلاسمونی یک کوپلر پلاسمونی طراحی شده است. با توجه به اینکه کوپلر پیشنهادی در راستای انتشار یکنواخت است برای صرفه جویی در زمان و حافظه از روش موسوم به روش fdtd فشرده استفاده می شود. تأثیر برخی از پارامترهای هندسی ساختار مانند فاصله ی موجبرها از هم، ضخامت فلز و عرض شکاف هر موجبر را بر دو پارامتر مهم مربوط به این کوپلرها یعنی طول کوپلینگ و بیشینه ی توان انتقال یافته بررسی می کنیم و در نهایت یک مقسم توان پلاسمونیک مورد بررسی، تحلیل و شبیه سازی قرار می گیرد. با توجه به نتایج طول کوپلینگ ملاحظه می شود که در مقادیر مختلف از فاصله ی بین موجبرها تأثیر تغییرات ضخامت فلز و عرض شکاف متفاوت است و حتی در نقاط خاصی تغییرات آنها تأثیر محسوسی بر طول کوپلینگ نمی گذارد. این رفتار ناشی از اثراتی است که تغییرات اعمال شده بر تمرکز نور در هر موجبر و نیز مقدار انرژی ذخیره شده در آن دارد.