در تحقیق حاضر برخی از عوامل موثر بر مصرف آب به عنوان یک کالای اقتصادی-اجتماعی در بخش خانگی شهر تهران معرفی شده اند. این عوامل در قالب دو مدل تقاضای لگاریتمی با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی یکی برای بازه زمانی 1347 تا 1387 و دیگری برای دوره زمانی 1361 تا 1387 برآورد شده اند. نتایج حاصل نشان می دهد که از میان عوامل مختلف، عوامل قیمتی و درآمدی تاثیر چندانی بر مصرف آب ندارند. کشش قیمتی آب در مدل اول تقاضا 0.31- و در مدل دوم 0.27- و کشش درآمدی که تنها از برآورد مدل دوم تقاضا به دست آمد 0.076 می باشد. از جمله عوامل موثر بر مصرف این منبع زیست محیطی می توان بعد خانوار، نسبت جمعیت به تعداد واحدهای مسکونی و نسبت تعداد واحدهای مسکونی به تعداد کنتورها را نام برد که عوامل اول و دوم تاثیر معکوس و عامل سوم اثر مستقیم بر مصرف آب در بخش خانگی شهر تهران دارند.