چکیده یکی از مباحث مهم و اصلی در مدیریت سازمان ها ، مدیریت تغییر است ، امروزه مدیران در محیطی پویا ، پرابهام و متحول کار می کنند . در این میان ، حوزه ی تولید معاونت سیمای ج . ا . ا همواره درگیر تغییرات متعدد و متنوعی است که برای بقاء ناچار به اعمال تغییرات است ، در راه انجام تغییرات همواره مقاومت هایی رخ می دهد که می تواند مانع از انجام تغییر و یا به تأخیر افتادن آن گردد ، مدیران برای کم کردن هزینه های ناشی از مقاومت در برابر تغییر ، نیاز به شناسایی زمینه های مقاومتی در افراد و سازمان دارند . هدف این پژوهش " بررسی عوامل موثر بر مقاومت کارکنان حوزه ی تولید معاونت سیمای جمهوری اسلامی ایران در برابر تغییرات در حوزه ی تولید " است . چارچوب نظری آن بر اساس نظریه ی استیفن پی . رابینز در خصوص منشأ مقاومت در برابر تغییراست که براساس آن دو دسته عوامل فردی و سازمانی می توانند بر میزان مقاومت افراد در برابر تغییر موثر باشد . در این تحقیق از روش پیمایشی استفاده شده است ، جامعه ی آماری را کارکنان تولیدی معاونت سیمای ج . ا . ا تشکیل می دهد که حدود 1000 نفر هستند و نمونه ای به تعداد 196 نفر از آن ها انتخاب شده و به روش نمونه گیری تصادفی ساده مورد آزمون قرارگرفته اند . نتایج حاصل از بررسی آزمون های همبستگی رتبه ای اسپیرمن و پیرسون نشان داد که بین درآمد ، انسجام گروهی و مقاومت کارکنان تولید حوزه معاونت سیما در برابر تغییرات رابطه مستقیم و بین امنیت شغلی و مقاومت کارکنان تولید حوزه معاونت سیما در برابر تغییرات رابطه معکوس وجود دارد و بین عادت ، وحشت از ابهام ، سطح تحصیلات ، نوع شغل و مقاومت کارکنان تولید حوزه معاونت سیما در برابر تغییرات رابطه معنی داری وجود ندارد .