نقص مهارت های حرکتی یکی از ویژگی های کودکان با اختلال هماهنگی رشدی است.هدف پژوهش حاضر طرح ریزی یک برنامه درمانی مبتنی بر تجسم حرکتی است که به عنوان روشی برای بهبود مهارت های حرکتی این کودکان استفاده شده است. نمونه های مورد بررسی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بودند که پس از بررسی های لازم در برنامه مربوط به تجسم حرکتی انتخاب شدند. روش پژوهش طرح شبه آزمایشی بود. این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال بود که آیا آموزش تجسم حرکتی می تواند بر بهبود مهارت های حرکتی تاثیر داشته باشد، بنابراین متغیر وابسته یعنی مهارت های حرکتی درشت پیش از وررود کودکان به برنامه مداخله اندازه گیری شد. برنامه آموزشی تجسم حرکتی در هشت جلسه ارائه شد وپس از آن مهارت های حرکتی درشت ارزیابی شد وبا استفاده از آمار استنباطی تغییرات بررسی شد. یافته ها تفاوت معنی دار در سطح 99درصد را بین در پیش آزمون وپس آزمون نشان داد. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که آموزش تجسم حرکتی موجب بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان با اختلال هماهنگی رشدی می شود.