به منظور تعییین اثرات رقابتی و شاخص های اکولوژیکی علف های هرز ذرت در شرایط مزرعه ای آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 89-88 انجام شد. آزمایش به صورت به صورت پیمایشی با دو تیمار شامل مقادیر مختلف آبیاری (1230-880-730-610 میلیمتر) و سطوح کنترل علف های هرز (کنترل پهن برگ ها، کنترل باریک برگها، کنترل کامل علف های هرز و عدم کنترل علف های هرز) بود. نمونه برداری در چهار مرحله (اوائل دوره بحرانی، اواسط دوره بحرانی، اواخر دوره بحرانی و در زمان برداشت ذرت) صورت گرفت. تراکم علف های هرز به تفکیک گونه در تمام مراحل نمونه برداری شمارش و وزن خشک هر گونه تنها در زمان برداشت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که گونه های غالب در مراحل مختلف نمونه برداری و در تیمارهای مختلف آبیاری شامل خرفه، تاج ریزی و پیچک بودند. در اوائل دوره بحرانی دو گونه خرفه و پیچک بیشترین و تاج خروس وحشی کمترین تراکم را داشتند. در تیمارآبیاری 610 میلی متر ، تراکم گونه های تاج ریزی و تاج خروس وحشی افزایش ولی سایر گونه ها کاهش داشتند. سهم نسبی رقابت درون گونه ای و بین گونه ای در رقابت بین ذرت و علف های هرز موجود در مزرعه با استفاده از آنالیز عکس وزن تک بوته ،با بهره گیری از رگرسیون چندگانه خطی تعیین شد. نتایج نشان داد که تداخل علف های هرز در ذرت با توجه به ضرایب معادله به دو گروه کاهنده (ضریب مثبت) و افزاینده (ضریب منفی) تقسیم می شوند. سوروف و تاج خروس وحشی اثر کاهنده (منفی)، خرفه، پیچک، تاج ریزی، سلمه و علف انگشتی هم اثر افزایشی و هم اثر کاهشی در تیمارهای مختلف آبیاری بر روی عملکرد ذرت داشتند.