تا کنون در رابطه با خواص مکانیکی و دینامیکی نخ فرش پلی پروپیلن، پلی استر، نایلون، اکریلیک و پشم تحقیقاتی صورت گرفته است. در ایران به دلیل استفاده بالا از نخ اکریلیک به عنوان نخ خاب در فرش ماشینی و تولید این نخ به دو روش نیمه فاستونی با کاردینگ و نیمه فاستونی با تو به تاپس و نبود اطلاعات کافی در مورد خصوصیات این دو نخ، در این پروژه برآن شدیم تا خواص دینامکی و مکانیکی این دو نخ را مورد بررسی قرار دهیم. در ضمن بدلیل اینکه لیف پلی استر یک لیف نو ظهور در عرصه فرش بافی است، در انتهای پروژه مقایسه ای بین نخ پلی استر و نخ اکریلیک تولیدی به روش نیمه فاستونی با کاردینگ صورت گرفته است. در این راستا با اندازه گیری برخی از خصوصیات این دو گروه نخ، خواص فیزیکی و مکانیکی آن ها با یگدیگر مقایسه می شود. سپس اثر این دو گروه نخ تولیدی بر روی عملکرد خاب فرش ماشینی در برابر نیروهای استاتیکی و دینامیکی بررسی، مقایسه و تجزیه و تحلیل می گردد که امکان مطالعه و پیش بینی برخی از خصوصیات عملکرد فرش از قبیل جهندگی(برگشت پذیری) نخ های خاب فراهم می شود. نتایج حاصل از این پروژه نشان می دهد که نخ اکریلیک تولیدی به روش نیمه فاستونی با کاردینگ به دلیل داشتن ازدیاد طول تا حد پارگی و انرژی تا حد پارگی بالاتر نسبت به نخ اکریلیک تولیدی به روش نیمه فاستونی با تو به تاپس بهتر است، ولی نخ پلی استر در مقایسه با این دو نخ به دلیل داشتن نیرو تا حد پارگی و استحکام بالاتر ارجحیت دارد. در مورد مقایسه بین فرش های تولید شده با نخ خاب تولیدی به هر دو روش می توان گفت، فرش با خاب اکریلیک تولید شده به روش کاردینگ از لحاظ بارگذاری دینامیکی و استاتیکی و نیروی بیرون کشیدن پرز نسبت به نمونه دیگر عملکرد بهتری را نشان داده است ولی از لحاظ مقاومت سایشی فرش اکریلیک تولید شده به روش تو به تاپس عملکرد بهتری داشته است. اساسا تمام تفاوت های این دو نمونه نخ و فرش های تولیدی از آنها ناشی از نحوه قرارگیری الیاف در ساختمان نخ می باشد. الیاف به دلیل ویژگی خط تولید نیمه فاستونی با تو به تاپس اساسا منظم تر از روش نیمه فاستونی با کاردینگ، در ساختمان نخ قرار می گیرد. فرش پلی استر در مقایسه با فرش اکریلیک به دلیل داشتن مقاومت سایشی بسیار بالا برای مناطق با ترافیک بسیار بالا مناسب می باشد، ولی از لحاظ بارگذاری دینامیکی فرش با خاب اکریلیک تولید شده به روش کاردینگ از همه بهتر است.