تاندون ها بافت های اتصالی نرم هستند که شامل فیبرهای کلاژنی موازی اند که در یک ماتریکس سلولی قرار گرفته اند [28]. تاندون ها ماهیچه را به استخوان متصل می کنند و نیروی کششی ایجاد شده به وسیله ماهیچه ها را برای حرکت دادن و استحکام بخشیدن مفاصل انتقال می دهند. آن ها باید بتوانند در مقابل نیروی کششی بالا با کشیدگی محدود مقاومت کنند [7]. به دلیل این که تاندون ها در معرض حرکات مکرر و تخریب قرار دارند بنابراین مستعد جراحات مزمن و حاد هستند [28]. بارفرد (1973) نشان داد که پارگی های تاندونی مثل تاندون آشیل می تواند رخ دهد اگر فشار بیش از حدی به تاندون ها اعمال شود [5]. خون رسانی به تاندون ضعیف است در نتیجه التیام آن به آرامی صورت می گیرد. فرآیند التیام در تاندون منجر به تشکیل اسکار فیبروزه می شود. خصوصیات مکانیکی و ساختاری بافت التیام یافته نسبت به تاندون سالم نامرغوب تر می باشد [22]. پیوند تاندون کشکک برای ترمیم لیگامنت صلیبی قدامی خرگوش به شکل آتوگرافت استفاده شد. برخی تشابهات بافت شناسی کلی بالیگامنت صلیبی قدامی طبیعی مشاهده گردید. اگرچه این تشابهات در عمل مثل آتوگرافت نبوده است [2]. اگرچه این خواص و ویژگی ها در طی زمان بهبود می یابند ولی عملکرد بالینی تاندون هیچ وقت به سطح یک تاندون سالم و طبیعی نمی رسد [4,21,22]. اکثرا تاندون آتوژنوس پیوند زده می شود ولی پیوند آلوژنیک تاندون با درجات موفقیت مختلفی نیز انجام می گیرد [8,48]. راجرز و همکاران زنوگراف ها را به علت این که بیماری عفونی را کمتر انتقال می دهند و یک ساختار جایگزین مناسبی ایجاد می کنند بسیار جالب توجه معرفی کردند. پیوند تاندون آلوژنیک، آتوژنیک و زنوژنیک قبلا به فراوانی انجام شده است [29,31,42,43,47]. همچنین تاندون مصنوعی در انسان پیوند زده شده است. پیوند تاندون همسترینگ برای ترمیم لیگامنت صلیبی قدامی استفاده شده است [24]. پیوند تاندون جنینی گاوی در مدل خرگوش نیز با موفقیت انجام شده است [1,15]. ترمیم بریدگی تاندون به وسیله پیوند تاندون جنینی گاوی در اسب نیز قبلا انجام شده است [16]. اگرچه پیوند های تاندون آتوژنیک کمترین خطر فعل و انفعال آنتی ژنی را دارند اما پیوند های تاندون آلوژنیک در دسترس تر و رایج تر هستند. گزارش شده است که بافت آلوگراف تازه برای پیوند نا مناسب است زیرا بسیار ایمونوژنیک می باشد [23]. هدف از این مطالعه، بررسی و ارزیابی پیوند تاندون آتوژنوس و آلوژنوس تازه در خرگوش، برای تعیین و تشخیص این که از لحاظ بالینی و هیستوپاتولوژیکی کدام یک بهتر و ارجح ترند.