شهر اردکان در ایران مرکزی و در منطقه کویری واقع شده است. وجود ترک خوردگی باعث وارد آوردن خسارت های زیادی به ساختمان ها و راه های ارتباطی منطقه شده است. نظریه های مختلفی راجع به علت این ترک ها وجود دارد. یکی از نظریات قوی که در این رابطه مطرح می شود وجود خاک های مسئله دار (خاک های تورم پذیر، خاک های واگرا و خاک های رمبنده) در منطقه است. برای این منظور آزمایش های مختلف ژئوتکنیکی روی 5 گمانه به عمق 14 متر انجام شد. برای تعیین پتانسیل تورم پذیری خاک منطقه روش مستقیم (روش a در استاندارد astm d4546) و غیرمستقیم (شامل معیارهای مختلف چن، آشتو، کالدویر و واندرمرو و آزمایش تورم آزاد نسبی) مورد استفاده قرار گرفت برای تعیین واگرایی خاک از آزمایش های مختلف (کرامب، هیدرومتری دوگانه، سوراخ سوزنی و آزمایش شیمی خاک) استفاده شد. با استفاده از روش مستقیم (آزمایش تحکیم (astm d5333 و غیر مستقیم (معیارهای مختلف شامل هندی، زار و وایزمن، هولتز و هیلف و دنیسف) به ارزیابی رمبندگی خاک پرداخته شد. نتایج بررسی ها نشان داد که پتانسیل تورم پذیری خاک منطقه متوسط است و در بعضی موارد می تواند باعث ایجاد ترک در سازه ها شود. ولی پتانسیل واگرایی و رمبندگی خاک منطقه پایین است.

جنس zoegea l. با نام فارسی خورشید صبح از تیره کاسنی دارای حدود 1 گونه و 5 زیرگونه در دنیاست که یک عنصر ایرانو تورانی و مدیترانهای محسوب میشود. این جنس در ایران - دارای 6 تاکسون است که متعلق به 9 گونه میباشند: z. crinita subsp. crinita ، z. crinita subsp. glabricaulis ، z. crinita subsp. baldschuanica ، z. leptaurea s ، ubsp. mianensis z. leptaurea subsp. mesopotamica و zoegea purpurea . در مورد تقسیم بندی تحت جنسی این جنس، در منابع مختلف تاکسونومی تفاوتهایی دیده میشود. پراکنش جنس مذکور غالبا در مناطق مرکزی، جنوبی، شمال غربی و جنوب غربی کشور به چشم میخورد. در مقیاس جهانی، جنس مذکور در جنوب غرب و مرکز آسیا گسترده است. در این پژوهش بررسی بیوسیستماتیکی تاکسونها با استفاده از مطالعات ریخت شناسی، تشریحی، کروموزومی و گردهشناسی انجام شده است. مطالعات ریخت شناسی برروی بیش از 5 نمونه گیاهی از مناطق مختلف ایران انجام گردید. در این مطالعه صفاتی که دارای ارزش افتراقی بالاتری نسبت به سایر صفات بودند، مشخص شدند. نتایج حاصل از بررسیهای تشریحی که برروی ساقه، برگ، اپیدرم و سیپسلا انجام شد نشان داد که صفات تشریحی در جداسازی دو زیرگونه z. crinita subsp. glabricaulis و z. crinita subsp. baldschuanica از z. crinita subsp. crinita میتوانند مورد استفاده قرار گیرند و به همراه نتایج ریخت شناسی، این دو زیرگونه را در حد گونه ارتقا دهند. مطالعات کروموزومی روی دو گونه z. crinita و z. leptaurea انجام شد و عدد کروموزومی 82 n= 8 را برای هردو ارایه داد که تایید کننده گزارشهای قبلی بود. مطالعات گرده شناسی توسط میکروسکوپ الکترونی ) sem ( برای تمامی تاکسونها بجز z. leptaurea subsp. mesopotamica انجام شد که طبق نتایج بدست آمده تمامی تاکسونها دارای دانههای گرده tricolporate بوده و از نظز تزیینات سطح گرده نیز همگی echinate بودند. تنها در z. leptaurea subsp. mianensis ا ندازه تزیینات بلندتر بود. از نظر شکل دانه براساس نسبت طول محور قطبی به استوایی انواع oblate- spheroidal ، prolate- spheroidal و sub-oblate دیده شد.