در این پژوهش تاثیر میزان حمایت اجتماعی بر میزان توانمندی مقابله با بیماری در100 نمونه از بیماران زن مبتلا به سرطان سینه که به صورت سرپائی و بستری به بیمارستان طالقانی مراجعه می کردند مورد مطالعه قرار گرفته است. با استفاده از روش تحقیق پیمایشی از نوع توصیفی و تبیینی، جمع آوری داده از طریق ابزار پرسشنامه و تجزیه تحلیل داده ها با محاسبات آماری گوناگون مشخص شد که بین حمایت اجتماعی و توانمندی مقابله با بیماری سرطان سینه رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین هرکدام از متغیرهای مستقل مورد مطالعه یعنی حمایت ملموس، عاطفی، محبت آمیز، اطلاعاتی، عاطفی و حمایت با تعاملات اجتماعی مثبت و نیز حمایت منابع رسمی و غیر رسمی و حمایت خانواده بطور جداگانه رابطه مستقیم و معنی داری با میزان توانمندی بیماران در مقابله با بیماری دارد. علاوه براین با تحلیل رگرسیون چند متغیره معلوم شد که از بین متغیرهای مستقل مورد بررسی مهمترین متغیر و تنها متغیر پیش بینی کننده میزان توانمندی مقابله با بیماری، متغیر مستقل حمایت با تعاملات اجتماعی مثبت می باشد. به غیر از نتایج فوق در تحلیل رابطه متغیرهای زمینه ای سن و تحصیلات با میزان حمایت اجتماعی و توانمندی مقابله آشکار شد که متغیر زمینه ای سن رابطه معکوس با میزان حمایت اجتماعی دارد. یعنی بیماران با سنین بالا نسبت به بیماران کم سن از حمایت اجتماعی کمتری برخوردار بودند و نیز متغیر زمینه ای میزان تحصیلات رابطه مستقیم با میزان حمایت اجتماعی دارد چرا که با افزایش تحصیلات حمایت اجتماعی نیز افزایش نشان داده است. درضمن تحصیلات با توانمندی مقابله نیز رابطه مستقیم و معنی داری داشته است. بنابراین تحقیق حاضر نظریه های مطرح شده و پژوهش های قبلی را مبنی بر تاثیر مثبت حمایت اجتماعی بر توانمندی مقابله و سلامت تقویت می نماید.