پایان نامه ی حاضر، با موضوع «اندیشه.ی دینی در شعر نو فارسی» کوشش می کند سیر اندیشه ی دینی و نیز گرایش به نواندیشی را در شعرنو، همراه با عوامل موثر در شکل گیری آن، در طی چهار فصل مورد بررسی و تحلیل قرار دهد . بدین منظور در فصل اول ، ابتدا به طور مفصل به ریشه ی دین، تاریخ و تحولات آن می پردازد و سپس آن را از منظر روانشناختی، جامعه شناختی و...مورد تحلیل قرار می دهد. پایان این فصل اختصاص دارد به تحولات رنسانس و تأثیری که این تحولات بر اندیشه دینی در جهان بر جای گذاشته است. فصل دوم، پیوند دین و ادبیات را مورد بررسی قرار می دهد. فصل سوم، اختصاص دارد به بررسی اسطوره به عنوان مهم ترین زمینه ی پیوند دین و ادبیات. فصل چهارم و آخرین فصل، بازتاب اندیشه دینی در شعر نو را بررسی می کند. در این قسمت شاعران نوپرداز با توجه به نگرش.های خود نسبت به دین، به سه گروه مجزا تقسیم شده و هر یک درگروه خاصی جای می.گیرند.