چکیده در پژوهش حاضر ابتدا معیار مناسب جهت وقف و ابتدا و قواعد مربوط به این موضوع ارائه شده است. اتمام لفظ و معنا در حد امکان به عنوان معیار صحیح و عدم تقطیع اجزای یک جمله و جملات وابسته به یکدیگر به عنوان مهمترین قاعده معرفی و سپس قواعد مذکور در ترتیل چهار تن از مشهورترین قاریان معاصر- اساتید حصری، منشاوی، محمد جبریل و پرهیزکار- بررسی شده است. در این بررسی که نفس قاریان در تلاوت آیات نیز لحاظ شده، با توجه به این که رعایت قواعد وقف و ابتدا به منظور جلوگیری از تغییر معانی و تقطیع نامناسب کلام الهی ضرورت دارد، وقف و ابتدای قاریان مذکور از جنبه تعلقات مربوط به لفظ و معنا، نکات تفسیری، ادبی، کلامی، اجتهادی و بلاغی مورد ارزیابی و محل های مناسب وقف و ابتدا ارائه و در پایان بررسی میزان خطای هر قاری اعلام گشته است.