در این تحقیق سیمای پاریس به صورت تطبیقی در دو شاهکار قرن نوزدهم ادبیات فرانسه، یعنی بابا گوریو اثر بالزاک و دوست قشنگ اثر موپسان، مورد مطالعه قرار گرفته است. البته بررسی پاریس از لحاظ مادی یعنی بررسی محله ها خیابان ها و سایر مکان ها در این دو اثر که خود می تواند موضوع تحقیق دیگری باشد مورد نظر نیست، بلکه منظورتحقیق در رفتار و شخصیت اهالی پایتخت می باشد. فصل اول به این موضوع می پردازد که پاریس از نظر بالزاک و موپسان شهری است فاسد که خصایل نیکو در آن جایگاهی ندارد. اما سه فصل بعدی به بررسی عوامل موفقیت در این جامعه منحط می پردازد. یکی از این عوامل زنان می باشند که فصل دوم به مطالعه نقش و جایگاه آن ها اختصاص دارد. در واقع در پاریس قرن نوزدهم برای رسیدن به خوشبختی و ورود به سالن ها، که نقش تعیین کننده ای در تضمین موفقیت دارند، وجود یک زن با نفوذ غیر قابل انکار می باشد. شخصیت های اصلی که به این موضوع وقوف دارند از زنان در جهت ترقی و پیشرفت خود بهره می گیرند. عنوان فصل سوم پول است. پول به عنوان عامل اصلی خوشبختی و موتور محرک جامعه پاریسی ذکر شده است که افراد برای رسیدن به آن به هر کاری دست می زنند. در واقع این پول است که ارزش هر شخص و نقش او را در جامعه تعیین می کند. افراد فقیر مثل بابا گوریو محکوم به فنا می باشند. در فصل چهارم سایر عوامل موثر در راه پیشرفت مورد بررسی قرار می گیرند. از جمله زیبایی و جوانی که می توانند در جذب زنان که عامل مهمی در راه موفقیت هستند نقشی موثر ایفا کند یا جسور بودن که از ویژگی های راستینیاک و دوروا قهرمانان این دو رمان می باشد. آنطور که در این دو اثر منعکس شده است داشتن رابطه با افراد متنفذ به خصوص زنان تضمین کننده پیروزی در پاریس قرن نوزده است که شخصیت های اصلی آثار مورد نظر خیلی زود به این موضوع پی برده و در صدد بر قرارکردن رابطه با این گونه افراد سرشناس بر می آیند. از دیگر خصویات راستینیاک و دوروا توانایی تطبیق دادن خودشان با محیط است که در واقع پل رسیدن به کامیابی و عامل مهمی در درک موفقیت برای آنان می باشد.