فوزی معلوف یکی از شاعران مهجر است. که دو مرحله ی شعری را پشت سر نهاده است او در مرحله اول شعری اش به مفاهیمی سنتی چون وصف، غزل، رثا، اشتیاق به وطن و برخی موضوعات اجتماعی و تاریخی پرداخت. اماآگاهی او به زبان اسپانیایی و عمیق شدن تجربه اش از طریق تامل و رویارویی با غم و اندوه و تلاش برای رهایی از وجود ،او را به نظم قصائدی با گرایش صوفیانه و افلاطونی سوق داد. قصائدی که او را از عمود شعر عربی وحتی عمود شعر مهجری خارج نمود.این رساله که تحت عنوان بررسی آثار و اندیشه های فوزی المعلوف تدبیر شده است شامل مقدمه و چهار فصل است فصل اول شامل کلیاتی در ارتباط با عصر شاعر، زندگی و ویژگی های ادبی وی می باشد.فصل دوم تحت عنوان:«فوزی بین کلاسیسم و رومانتیسم»ویژگی های این دو مکتب شعری در اشعار وی مورد برسی قرار گرفته است.فصل سوم را به برسی اثر ارزشمند وی «علی بساط الریح»اختصاص داده ایم.فصل چهارم به برسی انواع بینامتنیت(قرانی،اسطوره ای ، تاریخی ، ادبی )در آثار فوزی پرداخته ایم