ارزیابی کارایی و بهره وری در راستای عملکرد سازمان ها جهت برنامه ریزی و اتخاذ تصمیمات آتی آنها بعنوان یک مساله مهم، هدفی اساسی به شمار می رود. این مساله در اصلاح ساختار بانکی کشور بعنوان یکی از مهمترین بخش های اقتصادی در سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران در افق 1404 و سیاست-های کلی برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور به وضوح بیان شده است. از مهمترین شاخص های ارزیابی عملکرد بهینه واحدهای اقتصادی از جمله بانکها اندازه گیری کارایی شعب آنهاست .در این راستا این تحقیق به ارزیابی و بررسی کارایی شعب بانک ملی در استان ایلام پرداخته است. برای اندازه گیری کارایی واحدهای اقتصادی روش های مختلفی وجود دارد. یکی از ابزارهای مناسب و کارآمد در این زمینه مدل تحلیل پوششی داده ها می باشد که بعنوان یک روش غیر پارامتری به منظور محاسبه کارایی واحدهای تصمیم گیرنده مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق از مدل های اصلی dea یعنی ccr با فرض بازدهی ثابت نسبت به مقیاس و bcc با فرض بازدهی متغیر نسبت به مقیاس استفاده شده و برای تحلیل و بررسی نتایج مدل bcc انتخاب شده است. بررسی نتایج حاکی از آن است که 58 درصد شعب مورد بررسی، کارا می باشند. میانگین کل کارایی در بین شعب 86/97 می باشد و بهترین میانگین کارایی مربوط به شعب درجه5 با میانگین 34/98 است که با توجه به دامنه فعالیت شعب و حساسیت مسئولین آنها برای تبدیل شدن به درجه4 و بالاتر منطقی به نظر می رسد. با توجه مدل انتخابی در تحقیق و مقایسه شعب با بهترین حالت ممکن در مدل های تحلیل پوششی داده ها، وضعیت شعب استان از نظر کارایی مناسب است.