به منظور بررسی اثرات غلظت های مختلف تیوسولفات نقره (25/0، 5/0، 1 و 2 میلی مولار)، اسید هیومیک (10، 50،100، 250، 500، 750، 1000 و 10000 پی پی ام)، s- کاروون (1/0، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 میلی مولار) و عصار? گیاهان دارویی نعناع، رزماری، مرزه و آویشن (1، 5/2، 5، 5/7 و 10 % ) بر عمر پس از برداشت گل های برید? رز، سه آزمایش مجزا در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار در آزمایشگاه پس از برداشت گروه علوم باغبانی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 89-1388 انجام شد. گل ها در آزمایش اول به مدت 24 ساعت و در آزمایشات بعدی به مدت 2 ساعت تیمار شدند. نتایج حاصل از آزمایش اول نشان داد که به دلیل نسبت بالای الکل به اسانس، گل ها در روز اول از بین رفتند. غلظت های پائین اسید هیومیک (10، 100 پی پی ام) و sts (25/0 میلی مولار) نتیجه بهتری داشت ولی غلظت های بالای این مواد (10000 پی پی ام اسید هیومیک و 1 و 2 میلی مولار sts) بر طول عمر گل ها تأثیر منفی داشت. نتایج بدست آمده از آزمایش دوم نیز نشان داد که عصاره های گیاهی در دوره های زمانی و غلظت به کاربرده شده (10 %) تأثیر معنی داری بر روی شاخص ها نداشته ولی sts در غلظت 25/0 میلی مولار بیشترین طول عمر را در مقایسه با شاهد داشت. در این آزمایش غلظت 100 پی پی ام اسید هیومیک نتایج بهتری را در پی داشت. نتایج آزمایش سوم نیز نشان داد که غلظت های 25/0 و 1 میلی مولار sts، عمر پس از برداشت گل های بریده را در مقایسه با شاهد تا 12 روز افزایش داد و روی سایر شاخص ها تأثیر معنی داری (05/p?) داشت در بین غلظت های اسید هیومیک، غلظت 100 پی پی ام روی صفات مورد اندازه گیری اثر بهتری در مقایسه با بقیه غلظت ها داشت. غلظت های 1/0 و 25/0 میلی مولار اس-کاروون تأثیر مثبتی بر وزن تر نسبی، میزان محلول جذب شده و قطر گل داشت اما غلظت های 75/0 و 1 میلی مولار اس- کاروون تاثیر منفی را نشان داد. عصار? نعناع و رزماری وزن تر نسبی را در مقایسه با شاهد حفظ کرده اما عصاره مرزه آن را کاهش داد. علاوه بر این، تأثیر عصاره های آویشن و رزماری بر وزن محلول جذب شده مثبت بود. به طور کلی در آزمایش سوم تمام تیمارهای آزمایشی عمر پس از برداشت گل های بریده را در مقایسه با شاهد افزایش دادند.