دارودرمانی نوزادان با توجه به تغییرات زیادی که درسیستم فیزیولوژی آنها در طی روزهای اول به وجود می آید و همچنین نابالغ بودن آنزیم های گوارشی و سیستم های مربوط به جذب ، توزیع ، متابولیسم و دفع دارو ، جایگاه خاصی دارد. نوزادان بخش بزرگی از جمعیت را درکشورهای درحال توسعه تشکیل میدهند اما ارزیابی الگوی مصرف داروها در جمعیت نوزادان محدود میباشد. تعدادی از داروهایی که استفاده میشوند در نوزادان هنوز کارآمدبودنشان دراین گروه آسیب پذیر ثابت نشده است. هدف اصلی در این پژوهش، ارزیابی الگوی مصرف آنتی بیوتیک ها، در بخشneonatal intensiv care unit(nicu) مرکز پزشکی،آموزشی،درمانی نجمیه در شهر تهران در مدت زمانی یکسال و مقایسه آن با گایدلاین ها و کتاب های معتبر جهانی هست. که در قالب یک مطالعه گذشته نگر و حال نگر طرح ریزی گردیده است. دراین مطالعه که یک مطالعه تحقیقی توصیفی و به صورت گذشته نگر و حال نگر میباشد دربخش گذشته نگر، پرونده نوزادان بستری در چهاربخش مراقبت های ویژه نوزادان در مرکز پزشکی ، درمانی ، آموزشی نجمیه مورد بررسی قرار گرفت و به صورت حال نگر نیز نوزادانی که از شروع مطالعه به مدت 6 ماه دربخش nicu بستری بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. دراین مطالعه ابتدا پرسش نامه ای تهیه و سپس پرونده های نوزادان مطالعه گردید. ارزیابی پرونده نوزادان نشان میدهد، آنتی بیوتیک ها بیشترین داروی تجویزشده درنوزادان میباشد و اکثرا تجویز آنتی بیوتیکها براساس درمان تجربی بوده و هیچگونه تست حساسیت انجام نمیشود. درطول مدت مطالعه حدود 270 پرونده موردبررسی قرارگرفت که 230 پرونده آنتی بیوتیک دریافت کرده بودند. ازاین بین 140 نوزاد پسر و90 دختر هستند. میانگین ga 5/35هفته و میانگین وزن نوزادان2521 گرم است. اطلاعات نشان میدهد که مدت بستری شدن نوزادان در بیمارستان 2155روز است.که به طور میانگین 1895روز بیماران آنتی بیوتیک دریافت کردند. تقریبا 95/7% از نوزادان درطول درمان زنده ماندند. حدود 116نوزاد 2 تجویز آنتی بیوتیک و 60 نوزاد 3 تجویز آنتی بیوتیک و 6 نوزاد هر 6 آنتی بیوتیک را دریافت کردند. آمیکاسین و آمپی سیلین بیشترین آنتی بیوتیک های تجویزشده و مروپنم کمترین آنتی بیوتیک تجویزشده بود.