حسگرهای کپه ای اکسیدروی با استفاده از پودر اکسیدروی و نانوذرات آلومینا و آب دوبار تقطیر شده ساخته شدند و در دمای c°860 و به مدت 30 دقیقه در کوره تفجوشی و به عنوان حسگر گاز بررسی شد. تغییر رسانش الکتریکی نمونه ها در اثر افزایش دما و همچنین تغییرات حساسیت آنها با دما نسبت به بخار اتانول و متانول بررسی شد. اثر اضافه شدن نانوذرات آلومینا برتغییرات میکروساختار، مقاومت و حساسیت در دماهای مختلف بررسی شد. آنالیز xrd نشان می دهد که نمونه ها دارای ساختار هگزاگونال با جهت گیری کریستالوگرافی ترجیحی در راستای محور (101) می باشند. از این تصاویر دریافت می شود که اندازه سلول واحد zno به سرعت با افزایش میزان نانوذرات در حال کاهش است (> 5/2% اتمی). مشاهدات sem برای این نمونه ها نشان دهنده آن است که حجم کمی از نانوذرات (> 5/2% اتمی) سبب کاهش اندازه دانه شده و مقادیر بالاتر از این میزان آلایش، موجب افزایش اندازه دانه می شود. افزایش میزان نانوذرات (<5/2% اتمی) مقاومت zno را کاهش و سپس در غلظت های بالاتر شاهد افزایش این مقدار هستیم. با افزایش میزان آلاینده، حساسیت نسبت به گاز اتانول و متانول (> 5/0% اتمی ) کاهش می یابد و هنگامی که غلظت آلایش از مرز(5/1-1)% اتمی فراتر می رود، حساسیت به آرامی شروع به افزایش می کند. بررسی تغییرات حساسیت با تراکم گاز اتانول بیانگر عدم اشباع حسگرهای مذکور تا تراکم ppm 20000 می باشد. زمان پاسخ نمونه ها (نسبت به اتانول ومتانول) با افزایش غلظت نانوذرات آلومینا افزایش و زمان بازیابی کاهش می یابد.