هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه یادگیری خودنظم داده شده و خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی ریاضی بود. به همین منظور 202 نفر دانش آموز دختر سال اول دبیرستان با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله متناسب با حجم مدارس انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری بود. نتایج به دست آمده نشان داد کلیه مقیاس های یادگیری خودنظم داده شده و خودکارآمدی به غیر از کمک طلبی با پیشرفت تحصیلی ریاضی رابطه مثبت و معنی دار دارند. همچنین برای تعیین سهم هر یک از متغیرهای پیش بین در پیش بینی پیشرفت تحصیلی ریاضی از تحلیل رگرسیون به روش گام به گام استفاده شد. نتایج به دست آمده دلالت بر این دارد که 13/. واریانس پیشرفت تحصیلی از طریق خودکارآمدی و 05/. توسط نظم دهی به تلاش پیش بینی می شود