استفاده ترکیبات فلوئوردار در سیستم های بیولوژیکی سنتز این ترکیبات را از اهمیت ویژه ای برخوردار ساخته است. ساخت مشتقات فلوئوروفنیل پیریدین ها به منظور بررسی ویژگی های این ترکیبات برای استفاده در سیستم های زنده موضوع این پایان نامه بوده است. به دلیل کاربرد روز افزون مشتقات پیریدین در محیط های بیولوژیکی، اکسایش 1،4- دی هیدروپیریدین ها به پیریدین های مربوطه حائز اهمیت است. در این پایان نامه روش جدیدی برای اکسایش مشتقات 1،4- دی هیدروپیریدین های فلوئوردار به فلوئورو پیریدین های مربوطه نیز ارائه شده است. ترکیبات فلوئورو فنیل پیریدین حاصل از اکسایش 1،4- دی هیدروپیریدین ها با توجه به دارا بودن گروه های حجیم استری و آریل در آب قابل حل نمی باشند. کاهش گروه های استری فلوئوروفنیل پیریدین ها و دیگر مشتقات آریل پیریدین ها به منظور افزایش حلالیت آنها در آب جهت استفاده در سیستم های بیولوژیکی گزارش و pka آن ها در محلول آبی اندازه گیری شده است.