پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی، خود پنداره و عزت نفس با پیشرفت تحصیلی انجام شده است. نمونه پژوهش شامل 400 دانشجوی مقطع کارشناسی بود که از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه هوش هیجانی بار – آن ، آزمون خود پنداره راجرز و آزمون عزت نفس پوپ استفاده گردید. همچنین از معدل دانشجویان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی استفاده شد. برای تحلیل داده های پژوهش از شاخص های آماری همبستگی پیرسون، آزمون t و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین هوش هیجانی ، خود پنداره و عزت نفس با پیشرفت تحصیلی رابطه معنی داری وجود ندارد. همچنین یافته ها نشان داد که بین هوش هیجانی و خود پنداره دانشجویان دختر و پسر تفاوتی وجود ندارد. اما میزان عزت نفس دانشجویان دختر بیش از دانشجویان پسر می باشد. از سوی دیگر، تحلیل رگرسیون نشان داد که هوش هیجانی، خودپنداره و عزت نفس پیش بین کننده های موثری در پیشرفت تحصیلی نیستند و یک درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین می کنند. و از میان مولفه های هوش هیجانی، مولفه کنترل تکانش و از میان مولفه های عزت نفس، عزت نفس تحصیلی و عمومی پیش بین کننده پیشرفت تحصیلی بودند.