نام پژوهشگر: رضوان اسکندری
رضوان اسکندری میر علی سید نقوی
سرمایه اجتماعی از مفاهیم نوینی است که امروزه در بررسی های اقتصادی و اجتماعی جوامع مدرن مطرح شده است. سرمایه اجتماعی را می توان تأثیر اقتصادی مولفه های فرهنگی یک سیستم اجتماعی دانست که در آن مولفه هایی نظیر اعتماد، مشارکت داوطلبانه، هنجارهای حرفه ای، پاسخگویی و موارد مشابه باعث می شوند تا هزینه های مدیریتی نظیر نظارت و کنترل رسمی، رایزنی های مدیریتی، کندی ناشی از سیستم بوروکراتیک و موارد دیگر پایین آمده و امکان استفاده از زمان و سرمایه در جهت انجام فعالیت هایی با بهره وری بیشتر فراهم شود. امروزه صنایع خدماتی، نقش مهمی در رشد و توسعه اقتصادی کشورها ایفا می کنند و در این میان، نقش و اهمیت جایگاه بیمه بر هیچ کس پوشیده نیست. شرکت های بیمه برای استفاده بهینه از نیروی انسانی خود می توانند سرمایه اجتماعی را در سازمان خود ارتقا دهند.. به همین منظور در تحقیق حاضر که حاصل یک پزوهش میدانی است، بررسی این مولفه ها را برای استفاده بهینه از مزایای سرمایه اجتماعی مورد توجه قرار داده ایم. با توجه به مدل ارائه شده در تحقیق مولفه های ساختار سازمانی افقی، اعتماد، ارتباط متقابل، روحیه کار گروهی، یکپارچگی، پاسخگویی مدیران، فرایند تصمیم گیری جمعی و شفاف، و تجربیات فعالیت جمعی به عنوان عوامل تشکیل-دهنده سرمایه اجتماعی مد نظر قرار گرفته و بر اساس آن فرضیات تحقیق ارائه شده اند. با کمک ابزار پرسش نامه هر یک از این عوامل در جامعه آماری تحقیق که شامل مدیران و کارکنان شرکت های بیمه خصوصی بود، مورد بررسی قرار گرفتند. با داده های آماری گردآوری شده از پرسش نامه ها و با کمک آزمون های آماری هر یک از فرضیات مورد سنجش قرار گرفت. سپس بر اساس نتایج آماری پژوهش، مولفه ها رتبه بندی شده و پیشنهاداتی ارائه گردیده است.