درمیان شاعران، نویسندگان وادیبان کرد درصدساله اخیر کسانی هستند که همچون خورشید می درخشند، آثار نغز وپرمحتوایشان گستره تاریخ کردراروشنی می بخشد. یکی از این ستارگان ثاقب پهنه فرهنگ وادب کلاسیک کردی استاد عبدالرحمن شرفکندی«هژار» است، می توان گفت وجود او یکی از موهبتهای پروردگارتوانا به این سرزمین سوخته وملت تنها وخسته است. نقش وی وقلم توانایش در به کمال رسیدن زبان کردی وبیان لطیف ترین احساسات، عواطف انسانی ونیز بیان دردهای اجتماع را هرگز نمی توان انکار نمود. او 69 سال زیست، در طول دوران عمر پر بارخویش یک جهان ادب وهنر ، آثار نغز وارزشمند با خود پدید آورد. هدف او راهنمایی وخدمت به انسانها خاصه هم نژادانی بود که درد جهل وبی خبری وفقر، زبان آنان را دوخته بود، اودردهایشان را لمس کرد وبا بیان این دردها، با یک واقع بینی کم نظیر ضمن ارائه آثار نغز در تحول وتکامل جنبش فرهنگی ملت کرد نقش بسزایی ایفا نمود، در این تحقیق تلاش خواهیم کرد به بررسی آن بپردازیم