یکی از ابزارهای اساسی آموزش و پرورش برای انجام رسالت خود، برنامه ریزی استراتژیک است که تحقق آن مستلزم فراهم ساختن بستر مناسب بین کارگزاران نظام آموزشی می باشد. با عنایت به اهمیت موضوع، هدف کلی این پژوهش امکان سنجی برنامه ریزی استراتژیک در پنج مبحث تمرکززدایی، تفکر استراتژیک، بازاندیشی، بازسازی ساختارها و بازآفرینی از منظر مدیران ستادی و صفی آموزش متوسطه شهرهای اصفهان و شیراز بوده است. از آنجا که آموزش و پرورش با محیط های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و غیره که دائما در حال تغییر هستند ارتباط دارد، لذا در این شرایط تغییر و تحول برنامه ریزی استراتژیک نقش کلیدی در موفقیت سازمان آموزش و پرورش دارد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش توصیفی پیمایشی استفاده شده است. به منظور گردآوری داده‏ها از مصاحبه نیمه سازمان یافته و پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده که روایی آن ها از طریق نظرات استادان راهنما و مشاور و کارشناسان و متخصصان و پایایی پرسش نامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و 93/0 برآورد گردیده است. جامعه آماری پژوهش شامل1986 نفر، 1087 نفر در شهر اصفهان و 899 نفر در شهر شیراز در سال تحصیلی 89-88 بوده است. حجم نمونه آماری پژوهش با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران و جدول مورگان 323 نفر برآورد گردیده، که از روش نمونه‏گیری طبقه‏ای نسبتی انتخاب شده اند. تجزیه و تحلیل داده‏های مصاحبه با روش مقوله-بندی صورت گرفته ولی داده های پرسش نامه در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار spss انجام پذیرفته است. در سطح آمار توصیفی از میانگین، درصد، انحراف معیار و دامنه تغییرات و در سطح آمار استنباطی از آزمون های t تک متغیره، tمستقل، تحلیل واریانس چند راهه( (manovaو نیز از آزمون های تعقیبی استفاده شده است. یافته‏های پژوهش نشان داد که از دید مدیران ستادی و صفی میزان امکان تمرکززدایی، تفکر استراتژیک، بازاندیشی، بازسازی ساختارها و بازآفرینی در آموزش متوسطه شهرهای اصفهان و شیراز، در حد پایین تر از متوسط می باشد. همچنین نتایج مصاحبه نیز با نتایج پرسش نامه همسو بوده است. کلیدواژه ها: برنامه ریزی استراتژیک، امکان سنجی، آموزش متوسطه، تمرکززدایی، تفکر استراتژیک، بازاندیشی، بازسازی ساختارها،بازآفرینی