این پژوهش کشش سازه ای را به عنوان نشانه ای برای ناحیه برجستگی و مرزهای نوایی مورد بررسی قرار می دهد. از دو آزمایش انجام شده، اولی تاثیر تکیه تقابلی را بر دیرش هجا، واکه و همخوان مورد مطالعه قرار می دهد. آزمایش دوم تاثیر انواع جمله و چهار مقوله مرزی را بر دیرش هجا، واکه و همخوان بررسی می کند. پنج گویشور تحصیلکرده زبان فارسی واژه های کلیدی با سه هجای cv را که شامل هجای مورد بررسی می باشند، تولید کردند. واژه های کلیدی در جملات حامل با چهار حالت کانونی در آزمایش اول و در چهار مقوله مرزی و سه نوع جمله در آزمایش دوم تولید شدند. نتایج آزمایش اول نشان داد که هجای با تکیه کانونی کشش بیشتری نسبت به بقیه حالت ها دارد. علاوه بر این در حالت کانونی تاثیرات کششی پیشرو در واژه مشاهده می شود. از نتایج اصلی آزمایش دوم تاثیرات کششی مرز پایان واژه و تاثیر معنادار نوع جمله و مقوله های مرزی بر دیرش هجا، واکه و همخوان می باشد. در پایان با استفاده از روشهای شبکه عصبی و درخت تصمیم برای داده های بررسی شده مدل ارائه شده است و درجه اهمیت متغیرها در مدل ها تعیین شده است.