سنگ آهن معدن چادرملو دارای مقادیر قابل توجهی فسفر می باشد که این سنگ را برای مصارف متالوژیکی غیرقابل استفاده کرده است . در این معدن طی دو مرحله تغلیظ فسفر از سنگ معدن جدا می شود. در مرحله اول بخش مگنتیتی سنگ معدن به روش جداسازی مغناطیسی بازیابی شده و از فسفر و گانگ جدا می شود. در مرحله دوم ، تغلیظ توسط روش فلوتاسیون انجام می گیرد . هدف از این آزمایشات ، یافتن شرایط بهینه برای فلوتاسیون سنگ آهن معدن چادرملو ، به منظور کاهش فسفر از اکسید آهن و شناورسازی آپاتیت و خالص سازی هماتیت موجود در سنگ می باشد . بدین منظور در سنگ آهن که حاوی آپاتیت و هماتیت است ، جهت کاهش مقدار فسفر، از فرآیند فلوتاسیون معکوس هماتیت استفاده شده و برای یافتن حالت بهینه ، آزمایشهایی با مقادیر متغیر‏‎ph‎‏ و کلکتور و بازدارنده انجام گرفته است .

قدیمی ترین سازندهای موجود در منطقه مربوط به سیلورین و دونین است که از ماسه سنگهای قرمز که دگرگونی ضعیفی را تحمل کرده اند شروع و توسط دولومیت و آهکهای که از گسترش نسبتا زیادی برخوردارند پوشانده می شود. بر روی این سازندها پس از یک نبود چینه ای کانسار نسوز رسوبی پرمین زیرین که بازگو کننده دریای کم عمق با فسیلهای روان در بخش تحتانی است قرار دارد . روی این سازندها ماسه سنگ آهکی مربوط به پرمین قرار دارد که شروع پیشروی دریای پرمین را نشان می دهد. تعداد 11 نمونه از کانسار بطور سیستماتیک از دو تراشه و دو چاهک برداشت شده است . از این تعداد نمونه به صورت ترکیبی بر روی 7 نمونه آزمایشات ‏‎x.r.d‎‏ ، تجزیه شیمیایی و غیره انجام گرفته است. نتایج کانی شناسی نشان می دهد که کانیهای اصلی شامل کوارتز ، ایلیت، رکتوریت، هالویزیت بوده و تشکیل دهنده های فرعی به مقدار ناچیز روتیل و هماتیت هستند. مطالعات تفصیلی نشان می دهد که این ماده پلاستیسیته پایین ، پتاس بالا داشته که باعث کاهش کیفیت آن می گردد، از طرفی نسوزندگی خوبی دارد. چون در نمونه پخته شده آثار خرد شدگی ، دفرمه شدن ، پوسته پوسته شدن مشاهده نشده ، از تحمل حرارتی خوبی برخوردار بوده و نیز رنگ سفید بعد از پخت دارد که جهت مصرف در صنایع کاشی و سرامیک مناسب بوده همچنین می تواند باجدایش کانیهای مزاحم توسط روشهای فیزیکی و شیمیایی ، شستشو و تغلیظ شده و بعنوان دیر گداز در صنایع نسوز استفاده گردد. این کانسار از لحاظ تشابه کانسارهای نسوز آباده می باشد. ذخیره زمین شناسی آن برابر 3 میلیون تن برآورد گردیده است.

این تحقیق که تحت عنوان بررسی امکان فراوری زیرکن در مقیاس آزمایشگاهی از منطقه کلاردشت تعریف گردیده است، ابتدا با بررسی خصوصیات بارز زیرکن ، روشهای فرآوری مورد نیاز جهت تغلیظ زیرکن را مطرح نموده و سپس با استفاده از این روشها، مراحل تغلیظ طراحی شده است. در راه خصوصیات مهمی نظیر وزن مخصوص بالا، غیرمغناطیسی بودن و نارسابودن در نظر گرفته شده و برطبق این خواص ، روشهای آرایش ثقلی ، مغناطیسی و الکتریکی برای فراوری زیرکن بکار رفته است. برای انجام آرایش ثقلی از میز لرزان استفاده شده است، برای آزمایش مغناطیسی از جداکننده مغناطیسی استوانه ای القایی با شدت بالا استفاده شده و در آزمایش الکتریکی، جدا کننده الکتروستاتیک بکار رفته است. در پایان آزمایش میز لرزان ، عیار 11/3 درصد برای زیرکنیم بدست آمد. پس از مرحله مغناطیسی عیار 55/3 درصد و پس از مرحله الکتروستاتیک عیار 28/4 درصد برای زیرکنیم بدست آمد. در ایبن تحقیق به دلیل پائین بودن عیار زیرکنیم در سنگ مادر نتایج خوبی حاصل نشد و نتیجه نهایی حاکی از آنست که در منطقه مورد نظر امکان تهیه کنسانتره زیرکن با عیار مورد استفاده در صنایع هسته ای وجود ندارد.