امروزه مدیریت زنجیره تأمین یک بحث راهبردی در جهت یکپارچه سازی سازمان هایی است که در صنایع خودروسازی فعالیت می کنند. صنعت خودرو با قدمتی بیش از یک قرن مشهور به لکوموتیو دیگر صنایع میباشد. این صنعت در ایران نیز سالیان درازی(بیش از 40 سال) است که پایه گذاری شده است. در تولید وسیلهای همچون خودرو که از هزاران قطعه و مجموعه جداگانه تشکیل شده است و تولید هرکدام از این قطعات نیازمند تکنولوژی و شرایط خاص می باشد عموما کارخانجات خودرو سازی، خود اقدام به ساخت همه قطعات و مجموعه ها نمی کنند واین امر به شرکت های تأمین کننده قطعات واگذار می شود. امروزه بر مدیران صنایع تولیدی محرز شده است که خدمات دریافتی از تأمین کنندگان مناسب به عنوان یکی از اجزای زنجیره تأمین تأثیر بسزایی در افزایش توانمندی های سازمان به منظور رویایی با نیازهای مشتریان دارد. این امر به نوبه خود تأثیر مضاعفی رادر تمرکز سازمان بر پایگاه های تأمین و تصمیمات راهبردی جهت منبع یابی بر جای گذاشته است. با توجه به این امر که شرکت ساپکو (شرکت طراحی مهندسی و تأمین قطعات ایران خودرو) و زنجیره تأمین آن بزرگترین گروه صنعتی را درایران تشکیل می دهد لذا در این پژوهش برآنیم تا ضمن شناسایی مهمترین معیارهای اثرگذار بر انتخاب تأمین کننده در شرکت ساپکو با استفاده ازtopsis فازی تأمین کنندگان لاستیک شرکت ساپکو را ارزیابی و رتبه بندی کنیم. به همین منظور بعد از مرور ادبیات مربوط به شناسایی معیارها و مصاحبه با کارشناسان و مدیران شرکت ساپکو، 20 معیار اولیه انتخاب و ارزیابی تأمین کننده شناسایی شد. با توجه به این که یکی از پیش فرض فرض های استفاده از روش topsis استقلال معیارها است و ذکر این موضوع که در دنیای واقعی معیارها به هم وابسته می باشند از تکنیک تحلیل عاملی جهت تعیین وابستگی معیارها همچنین تقلیل بعد مسئله بکار گرفته شد. بعد از تحلیل عاملی معیارها، از 20 معیار اولیه، 18 معیار تأئید و در قالب 6 عامل قرار گرفتند. درنهایت با استفاده از روش topsis فازی، 5 تأمین کننده لاستیک ساپکو(لاستیک بارز، کویر تایر، یزدتایر، آرتاویل تایر و ایران تایر) با توجه به 6 عامل، ارزیابی و رتبه بندی شدند.